رابطه اضافه وزن با اعتماد به نفس، افسردگی، سبک زندگی و خودپنداره بدنی در زنان خود معرف به مراکز کاهش وزن
محورهای موضوعی : تربیتی
محسن گلپرور
1
(
)
محسن گلپرور
2
(
)
منوچهر کامکار
3
(
)
منوچهر کامکار
4
(
)
بیتا ریسمانچیان
5
(
)
کلید واژه: : اضافه وزن, زنان خودمعرف به مراکز کاهش وزن, اعتماد به نفس, سبک زندگی, خودبدنی, افسردگی,
چکیده مقاله :
چکیده: این پژوهش با هدف بررسی رابطه اضافه وزن در زنان خود معرف به مراکز کاهش وزن با اعتماد به نفس، افسردگی، سبک زندگی و خود بدنی (خود پنداره بدنی) در شهر اصفهان به مرحله اجرا در آمده است. در راستای دستیابی به هدف پژوهش از سه مرکز (مطب‌های خصوصی پزشکان تغذیه و کنترل اضافه وزن ) در بهار 1385 تعداد100 نفر از زنان خود معرف برای کاهش و یا کنترل وزن به صورت تصادفی ساده برای پاسخگویی به مقیاسهای پژوهش انتخاب شدند. پرسشنامه‌های مورد استفاده در پژوهش پرسشنامه اعتماد به نفس کوپراسمیت، پرسشنامه خود بدنی تام‌کش، پرسشنامه افسردگی بک و پرسشنامه سبک زندگی بوده است. میزان اضافه وزن بر حسب تفاوت وزن فعلی از وزن ایده‌آل اندازه‌گیری شده است. پایایی پرسشنامه‌های پژوهش بر حسب آلفای کرونباخ برای پرسشنامه اعتماد به نفس 69/0، برای پرسشنامه افسردگی 83/0، برای پرسشنامه سبک زندگی 78/0و برای پرسشنامه خود بدنی 75/0 به‌دست آمد. داده‌ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون همزمان و گام به گام مورد تحلیل قرار گرفت. نتایج به‌دست آمده نشان داد که اضافه وزن صرفاً با افسردگی (01/0P < و 294/0=r)، وزن ذهنی (01/0P < و 645/0=r) و ارزشیابی قیافه (01/0P < و 335/0=r) دارای رابطه معناداری است. در تحلیل رگرسیون همزمان، وزن ذهنی و جهت‌گیری تناسب اندام (دو زیر مقیاس خود بدنی) دارای توان پیش‌بینی معنادار (05/0P < ) برای اضافه وزن بودند. اما در تحلیل رگرسیون گام به گام به ترتیب وزن ذهنی، جهت‌گیری تناسب اندام و ارزشیابی قیافه دارای توان پیش‌بینی معنادار (05/0P < ) برای اضافه وزن بودند.
Abstract :This research administered with the aim of investigate relation between overweight in self–referred woman to weight decrease centers with self– esteem, depression, life style and body–self in Isfahan city. For reach to research aims, in spring mounts of year, persons of self– referred woman to decrease or control weight centers (from three private doctor's office) selected with the use of simple random sampling. The questionnaires which used in this research were: Cooper Smit's self esteem questionnaire, Tam Cash's body–self questionnaire, Beck s depression questionnaire and life style questionnaire. The overweight measured with using difference between ideal weight and current weight (that is, the time of refer to decrease weight center). The cronbach s alpha for the research instruments were (for self – esteem), (for depression), (for life style) and (for body–self) respectively. The data analyzed with using Pearson's correlation coefficient, enter and stepwise regression analysis. The results of data analysis revealed that overweight only have significant relation with depression (r = , P < ) , with subjective weight (r = , P < ) and with appearance evaluation (r = , P < ). In enter regression, subjective weight and fitness orientation (two subscale of body–self questionnaire) have significant predictive power for prediction of overweight and stepwise regression analysis showed that subjective weight, fitness orientation and appearance evaluation, respectively have significant predictive power for prediction of overweight.
