کمال‌گرایی و عزت‌نفس در نخبگان علمی، ورزشی و افراد غیرنخبه در شهر تهران
محورهای موضوعی : تربیتی
محسن ملکیان بهابادی
1
()
هاشم محسنی ذنوزی
2
()
محسن کشاورز
3
()
کلید واژه: کمال‌گرایی منفی, عزت‌نفس, نخبه علمی و ورزشی, کمال‌گرایی مثبت,
چکیده مقاله :
کمال‌گرایی و عزت نفس دو سازه مهم شخصیتی هستند که مدتهاست مورد توجه روان‌شناسان قرار گرفته و پژوهش‌های متنوعی وارسی هر کدام از آنها را به شکل منفک وجهه همت خود قرار داده‌اند، اما تعدادی از پژوهش‌ها نیز بررسی همزمان دو متغیر یاد شده را پی گرفته‌اند. بر این اساس، هدف اساسی پژوهش حاضر، بررسی رابطه بین کمال‌گرایی و عزت نفس در آزمودنی‌های نخبه علمی، ورزشی و غیرنخبه بوده است. بدین منظور 200 آزمودنی نخبه (100 نخبه علمی و 100 نخبه ورزشی) و 200 آزمودنی غیرنخبه (100 آزمودنی غیرنخبه منطبق با نخبگان علمی و 100 آزمودنی غیرنخبه منطبق با نخبگان ورزشی) در شهر تهران مورد مطالعه قرار گرفته‌اند. اندازه‌گیری متغیرهای یاد شده به‌وسیله پرسشنامه کمال‌گرایی مثبت و منفی‌تری ـ شورت و همکاران (1995) و عزت نفس نوجنت و توماس (1993) انجام شده است. روش پژوهش در این تحقیق همبستگی و تحلیل واریانس می‌باشد. نتایج به‌دست آمده نشان می‌دهد که در دو گروه مورد بررسی، بین کمال‌گرایی مثبت و عزت نفس رابطه مثبت و معنادار و بین کمال‌گرایی منفی و عزت نفس رابطه منفی معناداری در سطح 01/0 وجود دارد. همچنین یافته‌ها بیانگر این نکته است که بین کمال‌گرایی و عزت‌نفس آزمودنی‌های نخبه و غیرنخبه تفاوت معناداری در سطح 01/0 وجود دارد.
Perfectionism and self-esteem are two important components of personality that have received the attention center of the psychologists, and various investigations have attempted to study each of them separately. But a number of studies have sought to investigate simultaneously the two variables. The main objective of the present research is to study of relation between perfectionism and self-esteem in the subjects from the scientific and athletic elites and the non-elite individuals. For this reason, 200 elite subjects (100 scientific elites and 100 athletic elites) and 200 non-elite subjects (100 non-elite subjects in accordance with the scientific elites and 100 non-elite subjects in accordance with the athletic elites) in Tehran city were studied. Measurement of the above-mentioned variables was performed by the positive and negative perfectionism questionnaire of Short et al (1995) and self-esteem questionnaire of Nugent and Thomas (1993). The results showed that there are a positive significant relation in the two study groups between positive perfectionism and self-esteem and a negative significant relation between self-esteem and negative perfectionism. Also, the findings suggested this point that there was a significant difference between the perfectionism and self-esteem of elite and non-elite subjects.
