بررسی تأثیر آموزش تصویرسازی ارتباطی (ایماگوتراپی) بر صمیمیت زناشویی زوج‌ها
محورهای موضوعی : تربیتی
مرجان سادات فاطمی
1
(کارشناسی ارشد روان‌شناسی بالینی، واحد کرج، دانشگاه آزاد اسلامی، کرج، ایران)
احمد کربلایی محمد میگونی
2
(عضو هیأت علمی، واحد کرج، دانشگاه آزاد اسلامی، کرج، ایران)
علیرضا کاکاوند
3
(عضو هیأت علمی، دانشگاه بین‌المللی امام خمینی(ره)، قزوین، ایران)
کلید واژه: زوج, صمیمیت زناشویی, تصویرسازی ارتباطی,
چکیده مقاله :
هدف از این پژوهش بررسی تأثیر آموزش تصویرسازی ارتباطی (ایماگوتراپی) بر صمیمیت زناشویی زوج‌ها بود. طرح پژوهش از نوع شبه‌آزمایشی با پیش‌آزمون ـ پس‌آزمون و گروه گواه بود. جامعۀ آماری شامل همۀ زوج‌های مراجعه‌کننده به مرکز مشاوره راه سبز واقع در منطقۀ 3 شهرداری تهران بود که از بین آنها 30زوج که براساس پرسشنامۀ صمیمیت زناشویی (باگاروزی، 2001) از صمیمیت زناشویی پایین‌تری برخوردار بودند، به‌عنوان نمونۀ پژوهشی انتخاب شدند و به‌صورت تصادفی در دو گروه آزمایش (15 زن به همراه همسران آنها) و گواه (15 زن به همراه همسران آنها) گمارده شدند. زوجین گروه آزمایش به‌صورت هفتگی به مدت 6 جلسه با میانگین زمانی 45 دقیقه تحت آموزش تصویرسازی ارتباطی (ایماگوتراپی) قرار گرفتند. به‌منظور ارزیابی میزان صمیمیت زناشویی، از پرسشنامۀ باگاروزی (باگاروزی، 2001) استفاده شد. برای تحلیل داده‌ها از تحلیل کوواریانس استفاده شد. نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد که آموزش تصویرسازی ارتباطی باعث افزایش میزان صمیمیت کلی و صمیمیت‌های عاطفی، جسمی، روان‌شناختی، جنسی، عقلانی و معنوی زناشویی شده است (01/0>P ) و (05/0>P ). با توجه به یافته‌های این پژوهش می‌توان نتیجه گرفت که آموزش تصویرسازی ارتباطی به زوجین، به واسطۀ افزایش به کارگیری الگوهای سالم ارتباطی و کاهش الگوهای مخرّب؛ به افزایش صمیمیت زناشویی منجر می‌شود.
This research aimed to study the effect of imago therapy on increasing the levels of marital intimacy. It followed a quasi experimental design with a post test-pretest and a control group. The population consisted of all referring couples to Green Path Clinic in district 3 of Tehran. From among them 30 couples, who were low in marital intimacy according to Bagarozzi questionnaire (Bagarozzi, 2001), were sampled and randomly assigned to two experimental and a control groups. For six 45-minute sessions they were taught imago therapy. Using ANCOVA the data showed that imago therapy training motivates the levels of marital intimacy as well as sentimental (romantic), psychological, sexual, intellectual and spiritual intimacies to enhance (P<0.01) and (P<0.05). It can be concluded, then, that since imago therapy training draws upon decent communication patterns and minimizes destructive models of communication it can increase intimacy in marriage.
Beeton, T.A. (2005). Dyadic Adjustment and Use of Imago Skills Past Participants of the “Getting the Love You Want” Workshop for Couples. Unpublished doctoral. Dissertation Walden University.
De Klerk, J.H. (2001). Imago Relationship Therapy and Christian marriage counseling. Presented as partial fulfill for the degree (M.A). Ranp Afrikaans University.
Pinter, G.D. (1995). The Effects of a couples Weekend Workshop Experience on marital Satisfaction and relationship change. Unpublished doctoral dissertation, University of South Carolina.
Robins, C.A. (2005). ADHD couples and family relationships: Enhancing communication and understanding through Imago Relationship Therapy. Journal of Clinical Psychology. 61, (5), 256- 277.
Talmadge, L.D., & Dabbs, J.M. (1990). Intimacy, conversational patterns and concomitant cognitive/ emotional processes in couples. Journal of Social and Clinical Psychology. 9,373- 488.
Trenholm, S., & Yensen, A. (1996). Interpersonal Communication. New York: Worth Publishing Company.
Weigle, J.B. (2006). The Impact of Participating in an Imago Therapr Worksshop on Marital Satisfaction. Unpublished doctoral dissertation. Walden University.
