تمثیل و کارکرد آن در شعر درمانی
محورهای موضوعی : تمثیل در زبان و ادب فارسی
صغری مرداسی سردارآبادی
1
(
مدرس گروه زبان و ادبیّات فارسی، واحد اهواز، آموزشکده فنی و حرفه‌ای سما اهواز، دانشگاه آزاد اسلامی، اهواز، ایران
)
کلید واژه: تمثیل, هنر, Art, Allegory, شعر درمانی, poetry therapy,
چکیده مقاله :
در هنر درمانی، کلامی ساختنِ هر چیزِ غیرِ کلامی یا هوشیارسازی آن چه ناهوشیار است یکی از جالب ترین و بدیع ترین فعالیت های هنر درمان گر محسوب می شود. شعر درمانی، یکی از جنبه های هنر درمانی است. هر گاه کاربرد توصیفی و قاعده مندی علمی پدیده ها مدِّ نظر باشد از زبان توصیفی، و زمانی که نگرش نمادین پدیده ها مورد نظر قرار می گیرد، از زبان تمثیلی استفاده می شود. بهترین زبانی که می تواند معارف عقلی و مفاهیم معنوی را برای مردم تبیین کند، زبان تمثیل است. مقالۀ حاضر به موضوع شعر درمانی با تکیه بر کارکرد تمثیل، به شیوۀ علمی - استنباطی با روش کتاب خانه ای و رویکرد توصیفی پرداخته است.
In art therapy, verbal, non-verbal or everything unconscious is what one of the most amazing art of therapist's activities. Poetry therapy, is an aspect of art therapy. Whenever the use of descriptive language to describe the phenomenon is considered, and when the attitude is symbolic phenomena, the allegorical language used. The best language education, intellectual and spiritual concepts that can explain to the people, is figurative language. The present article is based on work focuses on poetry therapy, based on the allegory; the scientific method used here is analytical and descriptive and library – based approach.
