نقد اصالت زن در شعر پروین اعتصامی

محورهای موضوعی : تمثیل در زبان و ادب فارسی

قاسم صحرائی ¹ , محمد خسروی شکیب ²

1 - استادیار زبان و ادب فارسی دانشگاه لرستان
2 - استادیاران زبان و ادب فارسی دانشگاه لرستان

تاریخ دریافت : 1388/10/10 تاریخ پذیرش : 1388/12/10 تاریخ انتشار : 1389/03/01

کلید واژه: شعر معاصر, contemporary poetry, اصالت زن, پروین اعتصامی, originality of women, Parvin Etesami,

چکیده مقاله :

پروین اعتصامی، از معدود شاعران مشهور زن در ادبیات فارسی است. وی با تأثیرپذیری از فرهنگ ایرانی ـ اسلامی، به نقد جایگاه زن در جامعه ی عصر خود و پیش از آن برخاسته و با مخاطب قرار دادن زنان، آنان را نسبت به قابلیت ها، شایستگی ها و ارزش هایشان آگاه کرده است. پروین، در اشعار خود با یادآوری محدودیت ها و دوران سخت و ناهمواری را که زن در جامعه ی ایرانی پشت سر گذاشته است، کوشیده تا سیمای واقعی زن را به جامعه ی خود نشان دهد. او آشکارا بیان داشت که زن، رکن خانه ی هستی و هموار کننده ی راه زندگی است. پروین، عقیده داشت برتری انسان، چه زن و چه مرد، در داشتن دانش، هنر، گوهر تعلیم و تربیت، فضل، عرفان، قناعت، پرهیزگاری و پاکی است؛ همچنان که نقصان انسان، چه زن و چه مرد، در پشت کردن به آن فضایل، خودپرستی، سستی، تلاش نکردن برای کسب دانش و گرفتار ظاهر شدن است.

چکیده انگلیسی:

Parvin Etesami is among the few famous female poets in Persian literature. Being influenced by the Islamic- Iranian culture, she analyzes the position of women in her contemporary era, and, addressing women, informs them of their capabilities and values. Reminding the women of the restrictions and difficulties they have undergone in the Iranian society, in her poems, Parvin attempts to present a realistic picture of women. She directly states that women should be regarded as the foundation and basis of life, and that it is through them that a comfortable life can be achieved. She believed that a man’s or a woman’s superiority is based on knowledge, skill, aptitude, mystical orientation, and chastity, and ignoring these factors causes their inferiority.           

منابع و مأخذ:

آرین پور، دکتر یحیی، (1379): از نیما تا روزگار ما، چ سوم، تهران، زوار.

پروین اعتصامی، (1370): دیوان، به کوشش محمد عالمگیر تهرانی، تهران، نشر محمد.

ترابی، دکترعلی اکبر، (1383): جامعه شناسی ادبیات فارسی، چ چهارم، تبریز، انتشارات فروزش.

رزمجو، حسین، (1369): شعر کهن در ترازوی نقد اخلاق اسلامی، 2 جلد، چ دوم، مشهد، آستان قدس رضوی.

روزبه، دکترمحمدرضا، (1381): ادبیات معاصر ایران (شعر) ، چ اول، تهران، نشر روزگار.

سبحانی، ه.توفیق، (1374): تاریخ ادبیات4، چ پنجم، تهران، دانشگاه پیام نور.

مطهری، دکترمرتضی،(1357): نظام حقوق زن در اسلام، چ هشتم، تهران، صدرا.