هویت بومی و منطقه‌ای اشعار منوچهر آتشی در محمل تمثیل
محورهای موضوعی : تمثیل در زبان و ادب فارسی
مرضیه غزنوی
1
(دانشجوی دکتری گروه زبان و ادبیات فارسی، واحد علوم تحقیقات ساوه، دانشگاه آزاد اسلامی، ساوه، ایران)
عباسعلی وفایی
2
(استاد زبان و ادبیات فارسی دانشگاه علامه طباطبایی)
ملک محمد فرخزاد
3
(استادیار گروه زبان و ادبیات فارسی، واحد علوم تحقیقات ساوه، دانشگاه آزاد اسلامی، ساوه، ایران)
کلید واژه: شعر معاصر, منوچهر آتشی, contemporary poetry, Manuchehr Atashi, تمثیل در شعر معاصر, هویت بومی, Allegory in contemporary poetry, native identity,
چکیده مقاله :
در دوره‌ای که جهان‌وطنی به‌شدت تبلیغ می‌شود، پاسداشت عناصر هویت‌بخش بومی و قومی، امری اجتناب‌ناپذیر و شایسته می‌نماید که بار این مهم را بسیاری از هنرمندان، شاعران و نویسندگان کشورها بر دوش می‌کشند. این پژوهش برآن است تا نشان دهد که منوچهر آتشی شاعر بلندآوازۀ جنوب در فضای سرشار از تبلیغات بنیان‌برافکن که از همه سو افکار را تسخیر کرده است، چگونه توانسته هویت بومی و منطقه‌ای خود را در فضای بیکرانۀ شعر ماندگار سازد. بررسی‌ها نشان می‌دهد که آتشی برای نگهداشت عناصر هویت‌بخش بومی و منطقه‌ای خود، از بستر تمثیل سود جسته و با نقل روایت و ذکر خاطرات از گذشته‌‌ای بس دور تا زمان حاضر، هویت بومی را در شعرش خوانا و تأثیرگذار کرده است. سپس با تلفیق بین لغات، اصطلاحات، ضرب‌المثل‌ها و واژگان بومی منطقه خود با زبان رسمی فارسی، به این توانایی دست یافته تا هویت بومی و اقلیم و در نهایت اشعار خود را ماندگار سازد.
In a period when “Homeland world” is heavily advertised, the protection of native and ethnic identity elements is inevitable and deserves to be borne over by many artists, poets and writers of countries. This research seeks to show that how Manuchehr Atashi, the prominent poet of the south in a space full of overwhelming propaganda that has captured thoughts, has been able to sustain his native and regional identity in an unlimited space of poetry. Studies show that Atashi has used Allegory to maintain his native and regional identity elements and has made the native identity legible and effective in his poetry by quoting narratives and mentioning memories from the past to present time. Then by combining the words, idioms, proverbs and native vocabulary of his region with official Persian language has achieved the ability to retain his native identity, region and poetry.
_||_
