سیری در احوال وآثار میرزا شوقی
محورهای موضوعی : تمثیل در زبان و ادب فارسیسید قادر لاهوتی 1 , سیّد احمد حسینی کازرونی 2
1 - دانشجوی دکتری زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه آزاد اسلامی – واحد بوشهر - ایران
2 - استاد زبان و ادبیات فارسی دانشگاه آزاد اسلامی- واحد بوشهر - ایران
کلید واژه: Lori dialect, گویش لری, میرزا شوقی, لهجة, محلّی, کهگیلویه, local accent, Mirza Shoughi, Kohgilooye & Boyer Ahmad,
چکیده مقاله :
در میان شاعران ایرانی، فحول و بزرگانی داریم، که به خلق آثار ارزشمندی همچون گویش‌ها و لهجه‌های محلّی خود پرداخته‌اند. میرزا شوقی را باید از جمله‌ی این سخنوران دانست، که به رغم جایگاه ویژه اش در نزد اهالی بهبهان و کهگیلویه، در پهنه‌ی ادب فارسی چندان شناخته نیست. در این مقاله تلاش گردیده، تا در حد توان به شرح حال، آثار و طرز سخنوری این شاعر پرداخته شود. گفتنی است که آنچه انگیزه‌ی نگارش این مقاله را فراهم آورده است، علاوه بر اهمیّت جایگاه این شاعر در گویش بهبهانی و لری، مسأله‌ی پیش آهنگی وی در تلاش برای سرودن نخستین نمونه‌های شعر در قالب‌های تازه است، که تا کنون مورد غفلت بوده است. برای رعایت اختصار به شرحی کوتاه در این باره پرداخته و پژوهش‌های تکمیلی را به عهده‌ی ادیبان ارجمند گذاشته می‌شود.
Amongst the Iranian poets, there have been many celebrities who have created worthy works in their local dialects and accents. Included among them is Mirza Shoughi who has not been introduced widely in Persian literature while being famous among the people of Behbahan and Kohgilooye in the south of Iran. These researchers have tried to deal as much as possible with the conduct, works, and the style of Mirza Shoughi. In addition to the significance of the poet’s status in the dialect of Lori and Behbahani, it may be said that what has motivated the researchers to prepare the present piece of research has been his being a forerunner in writing the first samples of poetry in some new poetic form that has yet been taken no notice of. It should be said that this paper has been limited to a concise account in this regard.
