گوشورون (بررسی سیمای تمثیلی و اساطیری گاو در شاهنامه ی فردوسی)
محورهای موضوعی : تمثیل در زبان و ادب فارسی
سید احمد حسینی کازرونی
1
(
استاد گروه زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد بوشهر - ایران
)
نعیمه متوسلی
2
(
مدرس گروه زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد دشتستان - ایران
)
مرضیه ندافی
3
(
مدرس مرکز آموزش عالی، واحد استهبان - ایران
)
کلید واژه: گاو, Cow, Allegory, شاهنامه ی فردوسی, تمثیلی, اساطیری, Shahnameh of Ferdowsi, Mythology,
چکیده مقاله :
حیوانات، همواره در زندگی انسان، نقش و جایگاه ویژه ای داشته اند به طوری که گاهی اوقات به عنوان موجودی مقدس و اساطیری، مورد ستایش و توجه ویژه قرار گرفته اند. گاو، یکی از حیواناتی است که از آغاز شکل گیری تمدن، در جای جای جهان، مورد توجه بشر قرار گرفته و در ایران باستان نیز یکی از نمودهای خاص حضور ایزدان بوده و سیمای اساطیری ویژه ای داشته است. شاهنامه به عنوان نامه ی نسل های ایرانی و سرو سایه فکن فرهنگ و ادبِ کهن بوم و بر ایران، توجه ویژه ای به اساطیر و باورهای ایرانی داشته است. در این جستار، سیمای تمثیلی و اساطیری گاو، در شاهنامه مورد بررسی قرار گرفته است که می توان در نتیجه، عنوان کرد که فردوسی در راستای پردازش حماسه ها و داستان های شاهنامه، از نقش اساطیری این حیوان، با چهره ای تمثیلی بهره برده و در واقع اسطوره را با تمثیل درآمیخته است.
Animals have always played important roles in the lives of men, to the extent that, they have sometimes received considerable attentions, and have been considered sacred and mythological creature. Cow has been considered as one of the most useful animals that from beginnings of civilization, throughout the world, has been important to men, and has been included in the ancient deities. Shahnameh has been the manifestation of Iranian generations, culture, and literature, paying special attention to myths and beliefs in Iran. In this article, an attempt is made to study allegorical and mythological aspects of cow, as depicted in Shahnameh. In processing the epics and stories of Shahnameh, Ferdowsi has used the myths of this animal by pointing at the allegoricalfeatures attributed to this animal
