بررسی شگردهای ادبیات روایی در «رزمنامه ی رستم و اشکبوس» (با محوریت گفت وگو)
محورهای موضوعی : تمثیل در زبان و ادب فارسی
مسعود سرحدی
1
(
استادیار زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه آزاد اسلامی- واحد امیدیه- ایران
)
کلید واژه: شخصیت, character, ادبیات روایی, گفت وگو, رزمنامه ی رستم و اشکبوس, narrative literature, dialogue, The Battle of Rostam and Ashkboos, Shahname,
چکیده مقاله :
رزمنامه ی رستم و اشکبوس یک اثر برجسته در حوزه ی ادبیات روایی و از بهترین نبردهای پهلوانی پردازش یافته در شاهنامه است. بسیاری از ویژگی های آثار روایی در این نبرد دیده می شود. یکی از این ویژگی ها گفت وگو یا دیالوگ است که از عناصر مهم و دشوار در متون روایی محسوب می شود. فردوسی این حماسه ی کوتاه را بیشتر بر اساس گفت وگو بنا نهاده است. او با گفتمان تخاطبیِ طنزآلودی که بین قهرمان و ضد قهرمان رد و بدل می کند داستان را طوری پیش می برد که ضمن تقویت پیرنگ و تعلیق در مخاطب، به آکسیون (عمل داستانی)، گره افکنی، اوج، فرود و پایان ماجرا سوق پیدا کند. در این نوشتار بهره های فردوسی از شگرد گفت وگو، همراه با نیم نگاهی به لحن و شخصیت پردازی، مورد بررسی قرار می گیرد تا هنر نمایش پردازی (دراماتیک) فردوسی بیشتر آشکار شود.
The Battle of Rostam and Ashkboos is among the most prominent narrative literature and one of the best-written heroic battles of Shahnameh (The Book of Kings). Some features of narrative texts can be observed in this battle. Among such features is conversation or dialogue, one of the most important and difficult elements of narrative literature. Ferdowsi draws on this technique in this short epic. He unfolds the story through a humorous interaction and dialogue between the protagonist and the antagonist in a way that, while enriching the plot, develops the action, the suspense, the one-on-one battle, the climax, and the resolution-death of Ashknoos. Taking into consideration the character development and the tone of the narrative, this paper takes a look at how Ferdowsi has drawn on dialogue techniques to present this battle and tries to illustrate his dramatic artistry.
