اثر افزودن Mo بر تشکیل ترکیب بین فلزی NiAl نانوساختار حین آلیاژسازی مکانیکی
محورهای موضوعی : نانومواد
علی خواجه سروی
1
(دانشگاه شهید باهنر، بخش مهندسی مواد و متالورژی، کرمان، ایران)
غلامحسین اکبری
2
(دانشگاه شهید باهنر، بخش مهندسی مواد و متالورژی، کرمان، ایران)
کلید واژه: آلیاژسازی مکانیکی, نانوساختار, ترکیب بین فلزی, نیکل آلومیناید, اندازه کریستالیت,
چکیده مقاله :
آلومینایدهای نیکل از جمله مواد پیشرفته‌ای هستند که از خواص مهندسی منحصربفردی نظیر نقطه ذوب بالا، نسبت استحکام به وزن بالا و مقاومت به خوردگی مناسب در دمای بالا برخوردار می‌باشند. در این پژوهش، اثر افزودن مولیبدن با درصد‌های اتمی 1، 5/2 و 5 به آلیاژ نانوساختار با ترکیب شیمیایی Ni50Al50 در یک آسیای سیاره‌ای برای زمان‌های 8 و 16 ساعت مورد بررسی قرار گرفت. تغییرات ساختاری ذرات پودر در طول آلیاژسازی مکانیکی با آزمون میکروسکوپ الکترونی روبشی و دیفراکتومتر اشعه ایکس ارزیابی شد. با آنالیز پراش‌سنجی اشعه ایکس و بکارگیری روش ویلیامسون- هال، اندازه کریستالیت و کرنش شبکه ذرات پودر آسیاکاری شده محاسبه شد. نتایج نشان داد، اندازه دانه میانگین با افزایش درصد اتمی مولیبدن، در حد چند میکرون کاهش یافت. با افزایش مقدار مولیبدن اندازه کریستالیت کاهش یافت، بطوریکه در نمونه NiAl بدون مولیبدن بعد از 16 ساعت آسیاکاری، اندازه کریستالیت بیش از 100 نانومتر شد و با افزایش مولیبدن تا 5 درصد اتمی این مقدار تا 65 نانومتر کاهش یافت. همچنین کرنش شبکه ابتدا روند افزایشی دارد و سپس با افزایش مولیبدن به مقدار ثابتی رسید.
_||_
