تعلیم اللّغة العربیّة فی إیران (دراسة نقدیة فی أهدافها ومناهجها)

محورهای موضوعی : النقد الادبي

محمّد نبی أحمدی ¹ (أستاذ مساعد بجامعة رازی فی کرمانشاه، إیران.)
علی سلیمی ² (أستاذ مشارک بجامعة رازی فی کرمانشاه، إیران.)

تاریخ دریافت : 1391/02/11 تاریخ پذیرش : 1391/02/25 تاریخ انتشار : 1391/02/25

کلید واژه:

چکیده مقاله :

إنّ مناهج تعلیم اللغة لاتکون من العلوم والفنون المتوطّنة ضرورة. ولهذا فمن الضروری الاستفادة من المناهج العالمیة الجدیدة لتعلیمها، وإنّ الأسالیب القدیمة تحتاج إلی التصلیح، والتحسین، والتحدیث علی مرّ الزمن. علی سبیل المثال إنّ تعلیم اللّغة الثانیة علی أساس المناهج المنسوخة مثل: "الترجمة والنحو" أقصیت منذ سنوات فی العالم؛ لکنّها کانت ولاتزال تسود علی نظامنا التعلیمی فی إیران. ورغم أنّنا أدرکنا بأنّ هذه الأسالیب لاتلبّی حاجاتنا فی التعلیم لکنّنا نستخدمها ولانغیّرها. فمن الضروری أن یبنی تعلیم اللّغة علی أساس توفّر شروط، منها أنّ أسلوب التعلیم لایکون ثابتاً ومن الممکن أن نغیّره بالتدرّج مع تطوّر التقنیّات التعلیمیّة ووسائطها وفق مناهجها الجدیدة فی العالم.

چکیده انگلیسی:

 It is Necessary to know that the curriculum of teaching  a language isn't a local science, so we must utilize these new Teaching methods in the world. The old methods need to  be developed and changed constantly so that we may not be faced with  the challenges of the new methods. For example, learning the second language according to the old methods like Grammar Translation Method is out of date in the world but we still use this method in spite of knowing the fact that it is useless. A glance at the English books and comparing them with the modern books indicates that there are attempts to modernize it. This essay tries to draw a picture of the desired situation to learn Arabic language in Iran. This aim can't be reached unless we know the situation of this language in Iran and its methodology  in order to establish its practical bases. We must understand the defects of our educational systems and  the reasons why our students can't speak Arabic fluently.

منابع و مأخذ:

القرآن الکریم

براون، اچ. داگلاس. 1363ش. اصول یادگیری وتدریس زبان. ترجمه مجد الدین کیوانی. تهران: چاپخانه مجتمع دانشگاهی ادبیات وعلوم انسانی.

برومفیت، کریستوفر. 1374ش. «مهارت­های خواندن ومطالعه ادبیّات در زبان خارجی». نشریه رشد تکنولوژی آموزشی. انتشارات کمک آموزشی سازمان پژوهش وبرنامه ریزی.

بلیایف، ب. و. 1368ش. روان­شناسی آموزش زبان خارجی. ترجمه امیر فرهمندپور. تهران: انتشارات سایه.

دوکمپ، دیوید. 1364ش. زبان­شناسی وآموزش زبان­های بیگانه. ترجمه حسین مریدی. مشهد: مؤسسه چاپ وانتشارات دانشگاه فردوسی مشهد.

فرد، رینی. ام اگون دی ین. 1370ش. «اصول برنامه ریزی درسی». ترجمه دکتر احمد به پژوه. نشریه رشد تکنولوژی آموزشی. انتشارات کمک آموزشی سازمان پژوهش وبرنامه ریزی. سال هشتم. شماره 3.

ژیرار، دنی. 1365ش. زبان­شناسی کاربردی وعلم آموزش زبان. ترجمه گیتی دیهیم. تهران: انتشارات سایه.

گالیسون، روبر و دنی ژیرار. 1366ش. زبان­شناسی کاربسته وعلم زبان­آموزی. اللّه وردی آذری نجف آباد. مشهد: مؤسسه چاپ وانتشارات دانشگاه فردوسی مشهد.

گروه زبان­شناسی کاربسته وآموزش زبان­ها. 1364ش. قلمرو زبان فارسی وآموزش زبان­های بیگانه. مشهد: مؤسسه چاپ وانتشارات دانشگاه فردوسی مشهد.

مبشّر، رضا. 1374ش. عامل سن وفراگیری زبان بیگانه. نشریه رشد تکنولوژی آموزشی. انتشارات کمک آموزشی سازمان پژوهش وبرنامه ریزی. شماره 40.

محسن­پور، بهرام. 1377ش. برنامه ریزی آموزشی. تهران:  انتشارات مدرسه. چ2.

مه­کی، ویلیام فرانسیس.1370ش. تحلیل روش آموزش زبان. ترجمه حسین مریدی. مشهد: مؤسسه چاپ وانتشارات آستان قدس رضوی.

نیلی­پور، رضا.1364ش. شرایط مطلوب دو زبانه شدن. رشد آموزش زبان: نشریه گروه زبان­های خارجی. انتشارات کمک آموزشی سازمان پژوهش وبرنامه ریزی. شماره 3 و2.

وسایل کمک آموزشی وکلاس درس. 1373ش. رشد آموزش زبان: نشریه گروه زبان­های خارجی. انتشارات کمک آموزشی سازمان پژوهش و برنامه ریزی. شماره 39.