حرکت درفاصله در اشعار سهراب سپهری

محورهای موضوعی : متون زبان و ادبیات فارسی

حسین مرادی ¹

1 - استادیار زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرج، ایران

تاریخ دریافت : 1395/06/11 تاریخ پذیرش : 1395/06/11 تاریخ انتشار : 1393/03/01

کلید واژه:

چکیده مقاله :

مفهوم "فاصله" در شعرهای سهراب سپهری چیست؟در کند و کاودر پی این مفهوم، بدون نگاه به قصد سهراب، شعرها خود سخن می‌گویند. در این واکاوی،گوینده درون شعردر یک فرآیند در حرکت به یک فراسو نخست از تقابل‌ها رها شده و دنیای تاریکی را می‌بیند:از درون دنیای تاریکی چیزی زایش پیدا می‌کند. این دنیای زایش از تقابل رسته در درون خود به زایش می‌رسد و ناشناخته ای از درون آن می‌روید. این زایش در پی خالی کردن گوینده از خودنیست تا با وصل به معشوق پر شود. سپس خارج از این مفاهیم در "فاصله" حرکت می‌کند. از هیچستان و ابدیت می‌گوید که مفهوم فاصله را در خود دارند چرا که ابدیت به هیچ نقطه‌ای ختم نمی‌شود. آغاز و مقصد و سفر در اندیشه او راهی ندارند. او خارج از این سه دسته بندی هستی نویی را تجربه می‌کند. این هستی که در ادبیات رخ می‌دهد هستی در"فاصله" است.

چکیده انگلیسی:

What does "distance" mean in Sohrab?  The intention of Sohrabis not going to be known but the poems themselves speak.In a process, the speaker in moving toward God is released from binary oppositions and enters darkness. In this darkness, something is given birth outside binaries. The speaker is not in search of evolution or being empty; s/he lives in distance. Though s/he speaks of nothingness and eternity, they are not led into an end. Beginning, end, and journey have no place in the speaker's thought. He experiences being outside journey style perfection. This being occurs in distancewithin literature