شعرسپید آ یینی
محورهای موضوعی : متون زبان و ادبیات فارسی
زهرا محمودی
1
(دانش آموخته ی کارشناسی ارشد زبان و ادبیات فارسی،دانشگاه آزاد اسلامی واحدکرج،کرج ،ایران)
عباس ماهیار
2
(استاد دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرج،کرج ،ایران)
کلید واژه:
چکیده مقاله :
در جریان شعر نو و اتفاقات ادبی بعد از انقلاب نیما ،شاعران زیادی،انواع ادبی تازه ای را،با مضامین اجتماعی و سیاسی آمیختند و در این حوزه دست به تجربه زدند. اما تعداد انگشت شماری،بنا به دلایلی،به موضوعات مذهبی و دینی پرداختند. آن چه در این پژوهش مورد توجه است ،پیشینه ی شعر سپید آیینی و معرفی آثاری است که بعد از انقلاب و تحت تاثیر آموزه‎های عاشورایی و مفاهیم ارزشمند آن ،توانستند جریان تازه‎ای را، به شعر معاصر تزریق کنند. این جریان امروز، به عنوان رویکردی قابل اهمیّت در بین شاعران ،در حال تجربه اندوزی است.هدف از این تحقیق نقش شاعران جریان ساز پیش از انقلاب،در تقویت بنای این نوع ادبی و بررسی مؤلفه‎های شعر سپید،در شعر شاعران نوگرا و میزان موفقیت آن،به عنوان یک نوع ادبی با محتوایی آیینی ، می باشد.
During the emergence of modern poetry in Iran and the literary ups and downs after Nima’s revision in Persian Poetry, many poets combined literary genres with socio-political motifs and experienced new literary works. A few others, however, favored religious and theistic motifs for one reason or another. The focus of this research is the history of ritual blank verse in Iran as well as introducing the after-Islamic-revolution works that affected by Ashura teachings brought up a new trend in Iranian contemporary verse. This trend, as a new approach, now is very important to some poets and they are experiencing it. This research also aims at investigating the role of some pre-revolution poets in bringing up this new type of poetry and the main elements of blank verse as used by them
_||_