بایدها و نبایدهای ترمیدور نظام سیاسی جمهوری اسلامی ایران به نظام پارلمانی

محورهای موضوعی : سیاست پژوهی ایرانی (سپهر سیاست سابق)

رشید رکابیان ¹ (استادیار، عضوهیات علمی دانشگاه آیت الله بروجردی، بروجرد، ایران.)

تاریخ دریافت : 1397/12/22 تاریخ پذیرش : 1397/12/22 تاریخ انتشار : 1397/12/01

کلید واژه:

چکیده مقاله :

هدف پژوهش حاضر بررسی بایدها و نبایدهای ترمیدور نظام جمهوری اسلامی ایران به نظام پارلمانی است. این پژوهش با بررسی معایب و محاسن نظام‌های پارلمانی و ریاستی با روش توصیفی – تحلیلی نشان داد ترمیدور به سمت نظام پارلمانی یک ضرورت است.چراکه درمواردی تنش میان رئیس مقام اجرائی و مقام معظم رهبری در این دو دهه بسیار زیاد بوده است، اما با توجه به محاسن نظام پارلمانی این تنش از بین می‌رود. همچنین جمهوریت حفظ می شود، قدرت متمرکز نمی‌شود و نتیجه انتخابات را به سمتی سوق می‌دهد که به تقویت مشروعیت و کارآمدی نظام اسلامی و گسترش فرهنگ اخلاقی در جامعه یاری برساند. از طرف دیگر اتحاد نیروهای انقلاب بیشتر می‌شود، و هزینه‌های انتخابات و بداخلاقی سیاسی کمتر خواهد بود. بر این اساس نظام پارلمانی می‌تواند مطلوب باشد.

چکیده انگلیسی:

The purpose of present research is to investigate do's and don’ts in the Thermidor of the Islamic Republic of Iran comparing to parliament governance. Using a descriptive- analytic research method, the study aims to survey the disadvantages and advantages of parliament governance and dynasty. The results show that thermidor towards parliament dynasty is essential since the tension between the authoritative power and the supreme leader increasingly develops in the last two decades but considering to the parliament dynasty advantages, this kind of tension will end. Moreover, the republic nature will be preserved and also the power and election result will be skewed to the path that promotes the legitimacy and efficiency of the Islamic regime and develop a moral culture in the society. On the other hand, it leads to an increase in the alliance among revolutionary forces and a decrease in the cost of voting and political misbehavior. On this base, a parliament dynasty is considered desirable.