ارائه الگویی برای شناسایی و هدایت قابلیت مدیریتی و صلاحیت‌های حرفه‌‌ای زنان جهت تصدی مسئولیت مدیر اجرایی و سیاسی در استانداری خوزستان

محورهای موضوعی : سیاست پژوهی ایرانی (سپهر سیاست سابق)

زینب خدادادی ¹ , غلامحسین برکت ² , سکینه شاهی ³

1 - دانشجوی دکتری مدیریت آموزشی، واحد اهواز، دانشگاه آزاد اسلامی، اهواز، ایران
2 - دانشیار، گروه مدیریت آموزشی، واحد اهواز، دانشگاه آزاد اسلامی، اهواز، ایران
3 - استادیار، گروه علوم تربیتی، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران

تاریخ دریافت : 1400/07/02 تاریخ پذیرش : 1400/09/11 تاریخ انتشار : 1401/10/01

کلید واژه: زنان, مدیر اجرایی, مدیریت سیاسی, استانداری خوزستان, مدیریت, صلاحیت حرفه‌ای,

چکیده مقاله :

هدف پژوهش حاضر، ارائه الگویی برای شناسایی و هدایت قابلیت مدیریتی و صلاحیت‌های حرفه‌‌ای زنان جهت تصدی مسئولیت مدیر اجرایی و سیاسی در استانداری خوزستان بود. روش پژوهش تلفیقی (کیفی- کمّی) بوده و از نظر هدف کاربردی است. جامعه آماری در بخش کیفی شامل مدیران استانداری استان خوزستان بوده و نمونه مورد مطالعه با روش هدفمند انتخاب شدند و مورد مصاحبه قرار گرفتند. در بخش روش کمّی نیز جامعه آماری شامل کارکنان بخش صنایع و معادن استان خوزستان و دانشگاه‌های استان به تعداد 454 نفر بودند که با روش نمونه‌گیری تصادفی تعداد 62 انتخاب شدند. ابزار پژوهش، پرسشنامه محقق‌ساخته براساس یافته‌های کیفی بود که اعتبار و پایایی آن نیز مورد برسی قرار گرفت. برای تحلیل داده‌ها در بخش کیفی از روش کدگذاری و در بخش کمّی از آزمون تحلیل عاملی و مدل‌سازی با نرم‌افزار PLS استفاده شد. براساس نتایج بدست آمده 5 مؤلفه اصلی شامل دانش حرفه‌ای، صلاحیت‌های حرفه‌ای، توانایی حرفه‌ای، نگرش حرفه‌ای و ویژگی‌های حرفه‌ای زنان به عنوان مهم‌ترین قابلیت‌های مدیریتی و صلاحیت‌های حرفه‌‌ای زنان جهت تصدی مسئولیت مدیر اجرایی و سیاسی در استانداری خوزستان شناسایی شدند. همچنین، دانش برقراری ارتباط با رتبه میانگین 24/21، دانش تخصصی با رتبه میانگین 58/20 و دانش خودشناسی با رتبه میانگین 76/19 به عنوان مهم‌ترین قابلیت‌های مدیریتی و صلاحیت‌های حرفه‌‌ای زنان بودند.

چکیده انگلیسی:

The purpose of the present study is to present a model to identify and guide managerial potentials and professional qualifications of women to take charge of executive and political responsibility in Khouzestan provincial government. The research method was mixed (qualitative-quantitative) and it had a practical purpose. The statistical population of the qualitative section included all managers in the province of Khouzestan and the sample of study was chosen purposefully to interview the participants. The statistical population of the quantitative section involved the staff in the industry and mines departments and universities in the province of Khouzestan including 454 members among whom 62 employees were chosen by random sampling. The research tool was a researcher made questionnaire based on the qualitative findings examined in terms of validity and reliability. The coding method was used for data analysis of the qualitative section and in the quantitative part, confirmatory factor analysis by SPSS was applied. According to the obtained results, 5 main components including professional knowledge, professional qualification, professional ability, professional attitude, and professional features were identified as the most important managerial potentials and qualifications of women to take charge of executive and political responsibility in Khouzestan provincial government. Furthermore, communication knowledge with average number of 21.24%, specialized knowledge with the average number of 20.58%, and self-recognition knowledge with the average number of 19.76% were reported to be as the most important managerial potentials and professional qualifications in women.

منابع و مأخذ:

ابراهیم‌پور، حبیب؛ مکبری، امیرحسین؛ ریواز، داوود؛ روشندل اربطانی، طاهر (1396). رسانه و سقف شیشه‎ای: تبیین نقش تلویزیون در ارتقاء زنان به سطوح مدیریتی جامعه. مدیریت دولتی، 3(6)، ص 1-18.

شکوری، علی؛ رفعت جاه، مریم؛ جعفری، معصومه (1386). مؤلفه‌های توانمندی زنان و تبیین عوامل مؤثر بر آنها. پژوهش زنان، 1(17)، ص 31-49.

ضرغامی‌فرد، مژگان؛ بهبودی، محمدرضا (1393). پدیده صخره شیشه‌ای: بررسی تجربه‌ها و چالش‌های زنان در پست‌های رهبری سازمان. مدیریت فرهنگ سازمانی، 2(32)، ص 191-211.

غفاریان، وفا (1388). شایستگی‌های مدیریتی. تهران: انتشارات سازمان مدیریت صنعتی.

قلی‌پور، رحمت‌الله؛ هاشمی، محمد (1394). تبیین تأثیر منیتورینگ بر جانشین‌پروری: با تمرکز بر طرح توسعه فردی. پژوهش‌های مدیریت منابع انسانی، 7(20)، ص 25-52.

کریمی، عبداله؛ تیموری، هادی؛ شاهین، آرش؛ شایمی برزکی، علی (1397). طراحی نظام ارزیابی عملکرد شایسته محور با رویکرد جانشین‌پروری. مدیریت سازمان‌های دولتی، 6(2)، ص 95-108.

مرادی شیرازی، سید عباس (1392). طراحی مدل سیستم جانشین پروری برای مشاغل کلیدی در شرکت طراحی مهندسی و تأمین قطعات ایران خودروساپکو. پایان‌نامه کارشناسی ارشد. دانشکده مدیریت، دانشگاه تهران.

هوشیار، وجیهه؛ رحیم‌نیا، فریبرز (1392). ارائه مدل شایستگی مدیران در شعب بانکی. مدیریت توسعه و تحول، 5(13)، ص 55-69.

Armestrang, M. (2017). Strategic human resource management. 4^thEd. London: Cambridge. Available at: books.google.com/books?isbn=0749433310.

Collings, D.G. & Mellahi, K. (2017). Strategic talent management: A review and research agenda: ScienceDirect Group. Human Resource Management Review Journal, 19(4),
p. 304-313.

Fukada, M. (2018). Nursing competency: Definition, structure and development. Yonago acta medica, 61(1), p.121-137.

Kabeer, N. (2012). Empowerment, citizenship and gender justice: a contribution to locally grounded theories of change in women's lives. Ethics and Social Welfare, 6(3), p.216-232.

Kesebir, S. (2017). Word order denotes relevance differences: The case of conjoined phrases with lexical gender. J. Pers. Soc. Psychol. No. 113, p. 262- 279.

Kim, Y., Williams, R., Rothwell, W.J. & Penaloza, P.A. (2014). Strategic Model for Technical Talent Management: A Model Based on a Qualitative Case Study. International Society for Performance Improvement, 26(4), p. 93-121.

Malhotra, A. & Schuler, S.R. (2005). Women’s empowerment as a variable in international development. Measuring empowerment: Cross-disciplinary perspectives, 1(1), p. 71-88.

Mensah, J.K. (2015). A coalesced framework of talent management and employee performance for further research and practice. International Journal of Productivity and Performance Management, 64(4), p. 544-566.

Peebles, D., Darwazeh, N., Ghosheh, H. & Sabbagh, A. (2007). Factors affecting women’s participation in the private sector in Jordan. National Center for Human Resources Development. Available on:   
http://www. almanar. jo/AlManarWeb/Portals/0/PDF2/Mayssa% 20Gender% 20report.pdf.

Prayetno, S. & Ali, H. (2020). Entrepreneurial supply chain management competence: Predictors of work motivation advocate. International Journal of Supply Chain Management, 9(3), p. 444-454.

Thunnissen, M. (2016).Talent management For what, how and how well? An empirical exploration of talent management in practice. Employee Relations, 38(1), P. 57-72

Tonina, N. (2014). Integrated Talent Management and Experience-Based Development: Experience-Driven Leader Development. John Wiley & Sons.