بررسی فقهی حقوقی اقدامات تأمینی و تربیتی با تأکید بر قانون مجازات اسلامی 1392
محورهای موضوعی : فقه و مبانی حقوق
سمانه بگان
1
(
دانشجو
)
احمد مرادخانی
2
(
استادیار/ عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد قم
)
کلید واژه: اقدامات تأمینی, اقدامات تربیتی, حقوق اسلام, اصلاح مجرم, دفاع اجتماعی,
چکیده مقاله :
چکیدهدر حقوق جزای امروز، توجّه به اقدامات تأمینی و تربیتی، از اهمیّت بسزایی برخوردار است. در واقع اقدامات تأمینی و تربیتی یکی از عکس العمل های موفّق در برابر جرم می باشد که جایگاه خود را در کنار مجازات به عنوان یکی از راه های اصلی مبارزه با جرم بار کرده است. در حقوق اسلام نیز مسئله دفاع اجتماعی و تأمین جامعه از خطر بزهکاری و اصلاح و تربیت مجرمین از نظر دور نمانده و این امر سابقه علمی در صدر اسلام داشته است. هدف اقدامات تأمینی و تربیتی که اصلاح و تربیت و بازپروری مجرم و پیشگیری از تکرار جرم می باشد همواره مورد تأکید و مطلوب شرع بوده است. در قانون مجازات اسلامی 1392، با شناسایی مصادیق نوینی از اقدامات تأمینی و تربیتی به تحقّق این مهم بیش از بیش توجّه شده است.
Abstract Paying attention to the security and corrective measures, in today's criminal laws, is of high importance. In fact, security and corrective measures are of the successful reactions against crime that stand beside punishment as one of the main reactions against crimes. In the Islamic law, also, the issue of social defense and social security against the criminal is not ignored, and it has a solid and academic background in early Islam. The aim of the security and corrective measures, to correct and rehabilitate the offender and to prevent the recidivating of the offender, has always been emphasized by the law. In the Islamic punishment law of 1392 (2013), by recognizing some new cases of security and corrective measures, more and more attention has been paid to this important issue.
