ارزیابی عملکرد پیاده راه و نقش‌پذیری آن در جهت جنبش پیاده گستری و آسایش حرکت پیاده در برنامه‌ریزی شهری (نمونه موردی منطقه 2 تهران)
محورهای موضوعی : کالبدیآزیتا رجبی 1 , مسعود مهدوی 2 , محمد ابراهیم درزی رامندی 3
1 - استادیار جغرافیا و برنامه‌ریزی شهری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات، تهران، ایران
2 - دانشیار جغرافیا و برنامه‌ریزی روستایی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات، تهران، ایران
3 - دانشجوی دکترای جغرافیا و برنامه‌ریزی شهری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات، تهران، ایران
کلید واژه:
چکیده مقاله :
چکیده با گسترش شهرها، به تدریج اولویت دادن به نقش عابر پیاده و فضاهای پیاده محور در شهرها و فضاهای شهری کمرنگ شده و از کیفیت فضاهای باز شهری و پیاده راه‌ها کاسته شده است. پیاده راه‌ها عرصه‌هایی هستند که می‌توانند به عنوان بستر و خاستگاه، نقش محوری در ارتقای سطح تماس‌ها، ارتباطات و تعاملات اجتماعی بین شهروندان ایفا کنند. از این رو در بین برنامه‌ریزان، طراحان شهری و نیز شهروندان پیاده راه از اهمیت خاصی برخوردار می‌باشد. چراکه احداث مسیر ویژه پیاده علاوه بر اینکه در تجدید حیات مراکز شهری نقشی موثر ایفاء می‌کند، با فراهم آوردن تعاملات اجتماعی به شهروندان اجازه می‌دهد در محیطی آرام و بدون خطر حواس خود را کاملاً معطوف انتخاب، خرید، خط بصر و یا پیاده روی با آرامش کنند. در نظام شهری ایران نیز با توجه به اینکه قسمتی از سفرهای درون شهری به صورت پیاده انجام میگیرد و اکثر شهرها در بطن شبکه‌های شهری امکانات مناسبی برای ایجاد پیاده راه در خود دارند که متاسفانه به این موضوع توجه چندانی نمی‌کنند و باعث گردیده که برنامه‌ریزی و طراحی شهری در ایران روز به روز از مقیاس‌ها و نیازهای انسان پیاده دور شده و در نتیجه از ارزش‌ها و جاذبه‌های اجتماعی و فرهنگی فضاهای شهری کاسته شود. مسئله اصلی در این پژوهش توجه به سنجش و ارزیابی عملکرد پیاده راه‌های موجود محور صادقیه و فرحزاد می‌باشد که با توجه به جنبش پیاده سازی نسبت به شاخص‌های 5گانه، ویژگی‌های کمی و کیفی پیاده راه‌ها مورد بررسی قرار می گیرند. تا بتوانیم باتوجه به معیارهای کمی و کیفی ویژگی‌های پیاده راه، مناسبترین پیاده راه را انتخاب کنیم.نتایج این تحقیق حاکی از آن است که با توجه به امتیاز شاخص‌ها و تحلیل ضریب همبستگی پیرسون و سطح معناداری آن، پیاده‌راه محور صادقیه دارای بالاترین شاخص‌های 5 گانه پیاده‌راه بوده و بالاترین سطح معناداری نسبت به ویژگی‌های یک پیاده‌راه مناسب را به خود اختصاص داده است
References
Abbas Zadegan (2009). City’s pavements and their role on promoting the citizens satisfaction.
Asadollahi, Sh. (2004). Necessity of attention to pedestrian movement in municipalities and city centers. Necessities and Facilities magazine. No.65, year 6, p:79,
Brambilla. R & Longo. G; (1977). Pedestrian zones:a design guide, Columbia University, p.54
Brambilla, R. & Longo; (2009). Pedestrian precincts: twelve European cities Columbia University, p.1.
Choobin, B. (2009). Pedestrian life in city with the approach of pavement spaces
Fredriksson, Lena & Ryden. Christian & Viklund. Linnea (2005). Evaluation of the conjestion charge trial in Stockholm, Trivector PM:2, pp.19-20
Fruin, J. (1987). Planning and design for pedestrians, New York: Metropolitan Association of Urban Designers and Environmental Planners, p.2
Hoseini, M. S. et.al. (2010). Feasibility of walking in urban space based on expansion model.
Petren, Finn (2004). Cities for All: Examples from Denmark, Finland, Iceland, Norway and Sweden, Sweden, Nordic Council on Disability Policy 2004, p.28
Robert, J. & Monheim, H. (n.d). The Economic Case for Green Modes & Impact of Pedestrian Areas in the Federal Republic of Germany.
Sedaghat Shayegan, D. (2002). Pedestrian security, News in traffic magazine, No.35, P:6,
Shafiei, H. (2004). Public spaces citizen engagement platform. Urban management magazine, No64, p: 14,
Technology, pp.51-52
