مسکن دوستدار کودک با تاکید بر توسعه پایدار نمونه موردی منطقه یک شهر تهران
محورهای موضوعی :
کالبدی
زهرا قاسمی
1
(
دانشجوی دکتری گروه معماری، واحد بروجرد، دانشگاه آزاد اسلامی، بروجرد، ایران
)
محمدرضا بمانیان
2
(
استاد گروه معماری، دانشکده هنر و معماری، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
)
حمیدرضا صارمی
3
(
دانشیار گروه شهرسازی دانشکده هنر و معماری ، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران.
)
تاریخ دریافت : 1399/06/29
تاریخ پذیرش : 1399/11/11
تاریخ انتشار : 1399/12/01
کلید واژه:
مسکن دوستدار کودک,
طبیعت,
توسعه پایدار,
کالبد,
چکیده مقاله :
یکی از مکان‌های دارای اهمیت برای ایجاد تعاملات روزانه میان کودک و طبیعت فضاهای مسکونی است که به طور متداول کودک در آن نادیده گرفته شده و هویتی برای کودک قائل نمی باشند. حضور طبیعت به صورت های متنوع در عرصه‌های باز، نیمه باز، بسته در خانه های سنتی می تواند الهام‌بخش بیان مبانی نوینی برای طراحی مسکن های معاصر باشد که بستر مناسبی برای رشد کودک و تعامل موثر وی با محیط زندگی‌اش را به ارمغان آورد. این مقاله با هدف ارزیابی اثرات مؤلفه های مسکن دوستدار کودک در جهت توسعه پایدار منطقه یک شهر تهران می باشد. روش تحقیق از نظر هدف کاربردی و از نظر روش شناسی تحلیلی و پیمایشی با ابزار پرسشنامه می باشد. جامعه آماری مورد استفاده کارشناسان و خبرگان در حوزه معماری و شهرسازی در منطقه یک شهر تهران می باشند که با روش نمونه گیری تصادفی ساده پرسشنامه در اختیار 50 نفر قرار گرفت. یافته ها نشان می دهد که بیشترین میانگین مربوط به متغیر خوانایی و آسایش محیطی، که از متوسط میانگین بالاتر بوده که در افزایش و توسعه مسکن دوستدار کودک بسیار اهمیت دارد. با توجه به نتایج متغیر یادگیری و بازی آزاد با بتای 0.711 بیشترین میزان تأثیر را بر متغیر مسکن دارد. بر اساس این نتیجه یک انحراف استاندارد در متغیر یادگیری و بازی آزاد میزان مسکن را به میزان 0.711 انحراف استاندارد افزایش می دهد، برعکس کاهش یک انحراف استاندارد در متغیر یادگیری و بازی آزاد ، موجب کاهش انحراف استاندارد در متغیر مسکن دوستدار کودک می شود.
منابع و مأخذ:
Abri, S., Hajyousefi, A., Hajbabayi H., 2011. Comparison of Social Development Between 3-6 Years Old Children Who Use Rural Child Care Center Services and Who Don’t. Social Welfare. Summer 2011. Volume 11. Number 41; Page(s) 343 To 368.
Alanen, L., 2000. Review Essay: Visions of Social Theory of Childhood. Childhood, vol. 7, no. 4, pp. 493-505.
Aminzadeh B. 2003. Religious Ideology And Environment An Introduction to Islamic View Towards Nature. Journal Of Environmental Studies. March 2003. Volume 28. Number 30; Page(s) 97 To 106.
Asadi, Leila sadat., 2007. Examining the concept of "child" with an approach to the criminal field. Family Law and Jurisprudence Journal , 12 (45, 46), 1-26.
Ayatollahi, SM., Carpenter, RG., 1993. Height, Weight, BMI and Weight for Height of Adults In Southern Iran: How Should Obesity Be Defined?. Ann Hum Biol, vol. 20, no. 1, pp. 13-19.
Azizi, F. Et Al., 2001. Dietary Factors and Body Mass Index in a Group of Iranian Adolescents: Tehran Lipid and Glucose Study. Int J Vitam Res, no. 71, pp. 123-7.
Bartlett, S., 2002. Urban Children and the Physical Environment. In: The Children in the City Conference, [Online] Amman 11-13 December 2002. Available From: Www.Araburban.Org/Childcity/Papers/English/Sheridan%20barlett.Pdf .
Behrouzfar, F. 2001. Principles of design of open spaces of residential areas in proportion to the physical and psychological conditions of children. Building and Housing Research Center. Tehran Press.
Bell, S. 2003. Landscape Pattern, Perception and Process. Dr.B. Aminzadeh. University of Tehran Press.
Busic, K. S., 2007. The World of Playscapes with the Design of a Playground for the Chocolate and Sweet Factory Kras, Zagreb [Online]. MA Thesis, An halt University of Applied Sciences. Available From: Www.Masterla.De/Thesis/Thesis_Kaja%20Sprljan%20Busic.Pdf .
Christensen, K., M., 2006. Creating Inclusive Outdoor Play Environments; Designing for Ability Rather Than Disability. Journal of Eyewitness in Special Education [Online]. no. 910 (Sep-Oct). Available From:Www.Adventureislandplayground.Org/Keith%20Christensen%20article.PDF.
Daeipour, Z. 2014. the relationship between the presence of nature and the increase in the sense of belonging in the Iranian traditional houses. Th Scientific Journal of NAZAR research center (Nrc) for Art, Architecture & Urbanism: 11(30)33-42.
Devereaux, K., 1991. Children of Nature, Interview with Mark Francis. Early Childhood Education, vol. 29, no. 2, pp. 111-117.
Edraki, M. (2020). "Investigating the effect of climatic elements on urban architecture: A case study of Julfa city." Journal of New Attitudes in Human Geography 12(4): 180-202.
Francis, M., 1985. Children's Use of Open Space in Village Homes. Children's Environment Quarterly, no. 4, pp. 36-38.
Gharehbaglou, M., 2010. City and child responsibilities of the city relative to children's playground. Nazar Research Center, 2(10)14-17.
Giuliani, M.V., Rissotto, A., ed. 2006. Learning neighborhood environments: The Loss of Experience in a Modern World. Cambridge: Cambridge University Press.
Gray, P. 2013. Free to Learn: Why Unleashing the Instinct to Play Will Make Our Children Happier, More Self-Reliant, and Better Students for Life. M. Gholami. Tehran Press.
Hedley, A. et al., 2004. Prevalence of Overweight and Obesity Among US Children, Adolescents, and Adults,1999- 2002. JAMA, vol.29, no. 23, pp. 2847-2850.
Hillman, M., Adams, J., 1992. Children's Freedom and Safety. Children and the Environments, vol. 9, no. 2, pp. 10-22
Kahn, P.H. Kellert, S.R. (2002), “Children and Nature,” MIT Press, Cambridge. Journal of Healthcare.
Karimi. Y. 2008. Developmental Psychology. Payame Noor. Tehran.
Karimzadeh, S. and H. Lashkari (2020). "Analysis and calculation of the most suitable building direction from a climatic perspective using the law of cosines in the city of Saqqez." Journal of New Attitudes in Human Geography 12(3): 1-16.
Louv, R., 2016. Last Child in the Woods: Saving Our Children From Nature-Deficit Disorder. Translated By A. Hoseinian. Talangor Press.
Mortazavi, Sh. 2001. Environmental psychology and its application. University of Shahid Beheshti Press.
Motahhari, M.1988. Masaleye Shenakht. Tehran. Sadra Press.
Murphy, A., Brendan, M., 2010. Children, Policy and the Built Environment. Belfast: Institute of Spatial and Environmental Planning, School of Planning, Architecture and Civil Engineering, Queen’s University.
Mussen, P. H., Kagan, J., Carol Huston, A., Conger, J., 2003. child Development and Personality. Translated By Yasaei, M., Center Mad Press.
Nowzari, SH. 2005. Design Guidelines For Residential Open Space. Journal Of SOFFEH. FALL 2004-WINTER 2005 , Volume 14 , Number 39; Page(s) 45 To 64.
Rosenbaum, M., 1993. Children and the Environment. London: National Children's Bureau.
Rush, M (1992), Politics and Society, An Introduction to Political Society (harvester whets sheaf), AIP Journal, pp.868-885.
Sajadi ghaem maghami, P., Pourdeihimi, Sh., Zarghami, E., 2010. The principles of social sustainability in residential complexes from the viewpoint of experts and experts of Iran. Soffeh, 20(51)76-88.
Tabatabaian, M., Abbasalizadeh Rezakolai, S., and Fayaz, R. 2016. The Effect of Natural Environment on Children’s Creativity. Armanshahr Architecture & Urban Development: 9(17)91-102.
The Civil Code of the Islamic Republic of Iran, The Islamic Republic of IRAN 1360. Doran Press.
Wells, Nancy M., Evans, Gary W.,(2003), NEARBY NATURE A Buffer of Life Stress Among Rural Children, ENVIRONMENT AND BEHAVIOR, Vol. 35 No. 3, May 2003 311-330.
Zargar A, Sartipipour M, Miri S H, Sheikhtaheri H. Traditional Architects’ Accounts of the Processes of Rural and Country Housing Design and Construction (Case Study of Garmsar & Surrounding Townships). Journal Of Housing And Rural Environment. 2017; 36 (158):3-20.
Ziran, H. (2019). "The role of housing developments on the environmental quality of rural areas with emphasis on the vitality component (Case study: Sangar section of Rasht city)." Journal of New Attitudes in Human Geography 11(3): 89-113.
http://region1.tehran.ir/
