بررسی اعیاد در ادیان هندو و بودا و اسلام
محورهای موضوعی : فصلنامه مطالعات قرآنی
1 - دانشجوی مقطع دکتری رشته تصوف و عرفان اسلامی دانشگاه آزاد اسلامی واحد دهاقان
کلید واژه:
چکیده مقاله :
هدف مقاله حاضر آن است تا نشان دهد، در بررسی تطبیقی، اهداف، اصول و روشهای برگزاری جشن و شادی از نظر ادیان شرقی و اسلام چگونه است. روش تحقیق مورد استفاده کیفی بوده و برای پاسخگویی به پرسش تحقیق، متون، مقالات و یا کتبی که به نحوی با اندیشههای این ادیان مربوط بود، مطالعه شد؛ این مقاله در واقع در برگیرنده نگاه دین به ویژه دین مبین اسلام به مقوله جشن و عید و در نتیجه آن شادی و نشاط افراد یک جامعه است، دین اسلام نه تنها نشاط را نفی نکرده است بلکه با تأکید بر استفاده از نشاط سالم و در چارچوب مشخص آن را باعث پیشرفت در زمینههای معنوی و مادی میداند. در نهایت از نظر اسلام، شادی یکی از نیازهای اساسی انسان و لازمه زندگی است، اساساً خلقت هستی و از جمله انسان به گونهای است که خود به خود شادیهایی برای آدمی فراهم می آورد، ادیان شرقی از جمله هندوئیسم و بودائیسم نیز ادیانی هستند که دارای اعیاد و جشنهای گوناگون و متنوعی هستند، که علاوه بر تفاوتهایی که در زمان و نحوه و اصول برپایی اعیاد و جشنها با دین اسلام دارند.
The purpose of the present article is to show the status of goals, principles and methods of celebrating ceremonies and feasts from and Eastern religions and Islam’s viewpoint in comparative studies. The research method is qualitative and is done in order to answer the research question, texts, articles or scripture which are related to these religions’ ideas. This article includes religion’s viewpoint – specifically Islam’s view – on feasts and ceremonies and as a result on society and individuals’ happiness in fact. Islam has not only negated happiness but also emphasized the healthy happiness within a specific framework which causes worldly and unworldly development. Eventually happiness is one of the fundamental needs for human and the necessity for life; essentially creation of al being including human is in such a way that it automatically provides happiness for man; Eastern religions including Hinduism and Buddhism are the ones with various celebrations and feasts that are different from Islam’s in times and rules.
قرآن کریم.
نهج البلاغه.
ابن بابویه، محمد بن علی. 1370ش، امالی صدوق، با مقدمه و ترجمه شیوا و ساده به قلم کمرهای، تهران: کتابچی.
ابن منظور، محمد بن مکرم. بی تا، لسان العرب، ج 3، بیروت: دار صادر.
ابنبابویه، محمد بن علی. 1362ش، الخصال، قم: جامعة المدرسین فی الحوزة العلمیة بقم.
انیس، ابراهیم. 1998م، معجم الوسیط، مصر: مجمع اللغة العربیة.
آریا، غلامعلی. 1379ش، آشنایی با تاریخ ادیان، چاپ سوم، بی جا: انتشارات پایا.
بوش، ریچارد، و دیگران. 1386ش، ادیان در جهان امروز(جهان مذهبی)، ترجمه دکتر عبدالرحیم گواهی، تهران: دفتر نشر فرهنگ اسلامی.
توفیقی، حسین. 1379ش، آشنایی با ادیان بزرگ، چاپ اول، تهران: انتشارات سمت.
جلالی نائینی، محمدرضا. ۱۳۷۵ش، هند در یک نگاه، تهران: مؤسسه نشر و پژوهش شیرازه.
جمشیدی بروجردی، محمدتقی. ۱۳۷۹ش، ملیگرایی هندو، تهران: وزارت امور خارجه، مرکز چاپ و انتشارات.
جوادی آملی، عبدالله. 1373ش، شریعت در آینه معرفت، چاپ دوم، قم: مرکز نشر رجاء.
حسینی شاهرودی، مرتضی. 1383ش، تعریف و خاستگاه دین، چاپ اول، مشهد: انتشارات آفتاب دانش.
دالایی لاما. ۱۳۷۹ش، هنر شاد زیستن، ترجمه شهناز انوشیروانی، تهران: محیط.
دهمهپده. ۱۳۸۷ش، حکمت بودا، ترجمه محمد جواد ادبی، تهران: نغمه نواندیش.
راغب اصفهانی، حسین بن محمد. ۱۳۸۵ش، المفردات فی غریب القرآن، ارومیه: ظرافت.
ساداتیسا. ۱۳۸۲ش، بودا و اندیشه او، ترجمه محمدتقی بهرامی حسران، تهران: جامی.
شایگان، داریوش. 1375ش، ادیان و مکتبهای فلسفی هند، چ چهارم، ج 1، تهران: امیرکبیر.
صدوق، محمّد بن علی بن بابویه. 1413ق، من لا یحضره الفقیه، چاپ سوم، بیروت: دار الأضواء.
طباطبایی، محمدحسین. ۱۳۸۳ش، المیزان فی تفسیر القرآن، ترجمه محمدباقر موسوی همدانی، تلخیص جواد رضوی، ج 6، تهران: لوح محفوظ.
قمی، عباس. 1373ش، سفینة البحار ومدینة الحکم و الآثار، مشهد: بنیاد پژوهشهای اسلامی آستان قدس رضوی.
متقی، علی بن حسام الدین. 1383ش، کنز العمال فی سنن الأقوال والأفعال، بیروت: دار الکتب العلمیه.
مجلسی، محمدباقر. بی تا، بحار الأنوار، تهران: بی نا.
معلوف، لوییس. 1927م، العلوم والأدب واللغة فی المنجد، بیروت: بی نا.
میبدی، احمد بن محمد. 1376ش، برگزیده و شرح کشف الأسرار وعدة الأبرار، تهران: نشر پژوهش فرزان روز.
نوری، میرزا حسین. بی تا، مستدرک الوسائل، بی جا: مؤسسة آل البیت لإحیاء التراث.
ویتمن، سیمن. 1382ش، آئین هندو، ترجمه علی موحدیان عطار، قم: مرکز مطالعات ادیان و مذاهب.
ویر، رابرت و دیگران. 1378ش، جهان مذهبی، ترجمه عبدالکریم گواهی، تهران: فرهنگ اسلامی.
هیوم، رابرت. 1369ش، ادیان زنده جهان، ترجمه دکتر عبد الرحیم گواهی، تهران: دفتر نشر فرهنگ اسلامی.
کتب انگلیسی
Hori Ichiro (ed.), Japanese Religion, Tokyo: Kodansha International LTD,1974
Ross, F. H, Shinto, The Way of Japan, Connecticut: Greenwood Press,1965
_||_