قاعدۀ وزر و مقایسه آن با اصل شخصی بودن مجازات ها
محورهای موضوعی : فصلنامه مطالعات قرآنی
زهرا افشار منش
1
()
میثم تارم
2
()
کلید واژه:
چکیده مقاله :
قاعدۀ وزر یکی از قواعد فقهی استنتاجی است که می توان مفهوم آن را با اصل شخصی بودن مجازات ها در حقوق جزای عرفی منطبق دانست. از جمله آیه هایی که زیر بنای این قاعده را تشکیل می دهند آیۀولاتزر وازرة وزر اُخری است به این مفهوم که هیچ کس بار گناه دیگری را به دوش نمی کشد. بر اساس اصل شخصی بودن مجازات ها تنها کسی را می توان تعقیب و مجازات کرد که مرتکب قتل مادی جرم شده باشد یا در تحقق اعمال مجرمانه همکاری کرده باشد و بستگان و نزدیکان مجرم از تحمل کیفر و تعقیب دستگاه قضایی در امان اند. قاعدۀ وزر در حقوق اسلام و اصل شخصی بودن مجازات ها استثناهایی نیز داند.
The principle ofVezr (load of sin) is one of the deductive jurisprudential rules its meaning being comparable with the Doctrine of Personal Punishment in common-law punishment. Among the verses of Holy Quran which are the bases of this concept one is "No one shoulders the burden of the sin of the others". Based on the Doctrine of Personal Punishment only the person who has committed a crime or has acted as an accomplice might be prosecuted and punished and relatives and family members of the person being prosecuted are granted protection against prosecution and punishment by judiciary system. There are also some exceptions for this principle in Islamic Jurisprudence and the Doctrine of Personal Punishment.
