مفهوم شناسى «عبرت» در قرآن کریم

محورهای موضوعی : فصلنامه مطالعات قرآنی

سوسن آل رسول ¹ , پروین بردابرد ²

1 -
2 -

تاریخ دریافت : 1391/05/31 تاریخ پذیرش : 1391/05/31 تاریخ انتشار : 1391/02/12

کلید واژه:

چکیده مقاله :

مفهوم شناسى واژگان قرآنى از دانش هایى است که پرداختن به آن با شیوة صحیح عبرت علمى مى تواند در علوم قرآنى و تفسیر، بسیار راه گشا باشد. به این منظور واژة را، که در قرآن کریم و روایات معصومین:، بسیار به کار برده شده است، گزینشکردیم. علت این انتخاب نیز فرمان خداوند با الفاظ و عبارات متفاوت به مردم است. دقّتو تأمّلى که در آیات قرآن نهفته شده و تنها با عبرت گرفتن از آ نها آشکار م ىشود و بردل خردمندان نقش م ىبندد. مقالة حاضر، حاصل تحقیقى است بر این واژه که علاوه براستخراج معناى آن از کتب لغت عربى و قرآنى، حوزه معنایى آن در واژگان نظیرش ونحوة کاربرد آن در سیاق آیات مورد بررسى قرار گرفته است.

چکیده انگلیسی:

Quranic terminology is of the knowledge thatto deal with it in a scientific correct waycan be very useful in the Qur’an science and its interpretation.For this purpose, wehave selected the word “byword”that is very used in The Holy Quran and in the infallibletradition, peace be upon them.The reasonfor thischoice is the divine mandatetothe peoplein different words and phrases.The certitude and thecontemplationthat arehiddenin theQuranicversesare only revealedand fall in theheart of wise men by learning from them.The present article is a result of the researchon this term andinaddition tothe extraction ofits meaningfrom the Quranicand the Arabicdictionariesitssemantic domain amongits similar wordsand itsapplicationin thestyleof verseshas been studied.

منابع و مأخذ:

- قرآن کریم.
- نهج البلاغه. ( 1382 ). ترجمه مهدى شریعتى.
- انصارى، خواجه عبدالله. ( 1371 ). رسائل جامع خواجه عبدالله انصارى، تصحیح و مقابلة وحید دستگردى، تهران: فروغى.
هاى جیبى. ¬ 1365 ). سخنان پیر هرات، محمدجواد شریعت. تهران: کتاب ) ._____________ -
اکبر. ( 1337 ). لغ تنامه دهخدا، تهران: دانشگاه تهران. ¬ - دهخدا، على
کوب، عبدالحسین. ( 1378 ). با کاروان حلّه. تهران: علمى. ¬ - زرین
- سرّاج طوسى، ابونصر. ( 1382 ). اللمع فى التّصوّف، ترجمه مهدى محبتى. تهران: اساطیر.
- سنایى، مجدودبن آدم. ( 1387 ). حدیقة الحقیقة و شریعة الطریقة، تصحیح محمدتقى مدرس رضوى. تهران:
دانشگاه تهران.
- _____________. (ب ىتا). دیوان، به اهتمام محمدتقى مدرس رضوى، تهران: سنایى.
- قشیرى، ابوالقاسم. ( 1374 ). رساله قشیریه، تصحیح بدی عالزمان فروزانفر. تهران: علمى و فرهنگى.
- مستملى بخارى، محمد. ( 1363 ). شرح التعرف لمذهب التصوف، تصحیح محمد روشن. تهران: اساطیر.
- معین، محمد. ( 1380 ). فرهنگ فارسى. تهران: امیرکبیر.
فصلنامه علمى پژوهشى فدک ،« قرآن، رخ نمایى و بالندگى علوم بلاغى » .( - ممتحن، مهدى و زهرا سلیمانى. ( 1390
. سبزواران، دانشگاه آزاد اسلامى واحد جیرفت، سال دوم، شماره هشتم 8
- میبدى، رشیدالدین. ( 1344 ). کشف الاسرار و عدةالابرار، به اهتمام عل ىاصغر حکمت. تهران: دانشگاه تهران.
- هجویرى، ابوالحسن على بن عثمان. ( 1384 ). کش فالمحجوب، تصحیح و تعلیقات دکتر محمود عابدى. تهران: سروش.