«بررسی تطبیقی روش تفسیری مواهب الرحمن و المیزان
محورهای موضوعی : فصلنامه مطالعات قرآنی
زهرا محب پورحقیقی
1
(عضو هئیت علمی گروه علوم قرآن و حدیث مرکز آموزش عالی اقلید)
محمد شریفانی
2
(دانشیار گروه معارف اسلامی، دانشکده الهیات، دانشگاه علامه، تهران، ایران)
کلید واژه: مواهب الرحمن, المیزان, روش قرآن به قرآن, معناشناسی واژگان, سیاق,
چکیده مقاله :
همواره روش تطبیق در حصول به میزان حقیقت در اغلب موضوعات از موثرترین روشهاست.در عصر حاضر کتاب تفسیر مواهب الرحمن و المیزان از جمله تفاسیر فاخر عصر ماست که در نگاه کلی روش اجتهادی قرآن به قرآن شاخصه هردو تفسیر است. مقاله حاضر پس از تبیین ساختار کلی این دو تفسیر و اشاره به ویژگی های هر کدام در مقام تطبیق و مقایسه با به کارگیری روش قرآن به قرآن، تبیین مفردات واژگان و مساله مهم سیاق در هردو تفسیر پرداخته شده است.لکن در مقام مقایسه پرداختن به تبیین دقیق و جامع و گسترده معنای واژگان لغات از مولفه های شاخص تفسیر مواهب است که بحق از سبک نوینی برخوردار است. همانگونه که پرداختن بهمساله سیاق بعنوان یک نوآوری فاخر از خصوصیات بسیار مهم تفسیر المیزان است و در نهایت باید اعتراف کرد بهره گیری از هردو تفسیر میتواند مارا به فهم عمیق و جامع قرآن رهنمون کرد که این هنر مقاله حاضر است.
The method of adaptation is always one of the most effective methods in obtaining the truth in most subjects. In the present era, the book of Tafsir Al-Rahman Al-Rahman and Al-Mizan is one of the great interpretations of our era, which in general view the method of ijtihad of the Qur'an to the Qur'an is a characteristic of both interpretations. After explaining the general structure of these two interpretations and referring to the characteristics of each in the position of comparison and application of the method of the Qur'an to the Qur'an, the present article explains the vocabulary and the important issue of the context in both interpretations. The detailed, comprehensive and extensive explanation of the meaning of words is one of the key components of the interpretation of blessings, which truly has a new style. As dealing with the issue of context as a noble innovation is one of the very important characteristics of al-Mizan's interpretation, and finally, it must be admitted that the use of both interpretations can lead us to a deep and comprehensive understanding of the Qur'an, which is the art of this article.
