بازتاب کمرنگ شدن جایگاه شعر و ارزش هاى معنوى در شعر تى. اس. الیوت، شاعر انگلیسى (آمریکایى تبار)، و مهدى اخوان ثالث
محورهای موضوعی : شعر
1 - دانشگاه آزاد اسلامى واحد آبادان
کلید واژه:
چکیده مقاله :
از آغاز رنسانس تا به امروز، مسیر اندیشۀ بیشتر دانشمندان به ویژه در جهان غرب بر این تفکر که علم، خاصّه علوم تجربى، یگانه چاره بخش گرفتارى هاى انسان است، استوار بوده است. براساس این شیوه تفکر، هر پدیده و یا باورى که با ترازوى علم قابل اندازه گیرى نبود، بى اعتبار شمرده مى شد. این شیوۀ تفکر به کمرنگ شدن امور معنوى و اخلاقى و نیز هنر و شعر منجر شد. یکى از نتایج تحولات مذکور، تنهایى و سرگشتگى انسان بوده است. در مقالۀ حاضر تلاش شده است بازتاب این شیوة تفکر و نیز تحولات حاصل از آن در شعر تى. اس. الیوت و مهدى اخوان ثالث بررسى شود
Since the early days of Renaissance, most scientists especially westerners have considered the science especially experimental sciences to be the only solution for the challenges of the humans. This way of thinking resulted in the ethics, spirituality, art and poetry lose face. The present article tries to reflect on this way of thinking and its impact on the poetry of T. S. Eliot and Mehd Akhavān Thāleth.