نقش عشق در رسیدن به مقام فنا از دیدگاه مولانا(با تأکید بر مثنوی معنوی)
محورهای موضوعی : شعراسماعیل صادقیلر 1 , پرویز ضیاء شهابی 2 , امیرعباس علی زمانی 3
1 - دانشجوی دکتری رشته فلسفه هنر، دانشکده حقوق، الهیات و علوم سیاسی، واحد علوم تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
2 - استادیار گروه فلسفه، دانشکده حقوق، الهیات و علوم سیاسی، واحد علوم تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
3 - دانشیار گروه فلسفه دین، دانشگاه تهران، تهران، ایران
کلید واژه:
چکیده مقاله :
مثنوی معنوی مولوی، متضمّن عمیق‌‌ترین مباحث خداشناسی، هستی شناسی، انسان شناسی و ... است. این کتاب که حاصل جمیع تجارب عارفانه و صوفیانه در سنّت اسلامی است، در حقیقت حکایت یک نوع سفرنامه معنوی و تجربه شخصی است که در ضمنِ یک رشته تعالیم و مفاهیم عرفانی به تصویر کشیده شده است. دو مبحث عشق و فنا از جمله آن مفاهیمی هستند که مولانا در مثنوی به آن‌ها پرداخته است. نوشتار حاضر به شیوه مطالعات کتابخانه‌ای، با هدف بررسی دو مقوله عشق و فنا با تکیه بر دیدگاه مولانا در مثنوی معنوی، نخست به توصیف عشق و فنا، و سپس به تبیین و تحلیل این دو مقوله و یاری‌گریِ عشق به سالکِ عارف در رسیدن به مقام فنا از دیدگاه عرفانی مولانا در مثنوی معنوی خواهد پرداخت.
Rumi’s Mathnavi Ma'navi includes the deepest issues concerning theology, ontology, anthropology, etc. This book which is the result of all mystical experiences in Islamic tradition is a kind of spiritual travelogue and a personal experience which presents a series of mystical teachings and concepts. Love and annihilation are among those concepts which are dealt with in Mathnavi. The present study through library based method aims to describe love and annihilation in Rumi’s Mathnavi, then explain and analyze them and love’s contribution to a mystical wayfarer to attain annihilation from Rumi’s viewpoint in Mathnavi.
