بررسی تطبیقی عنصر « طرح » در داستان های کهن و داستان های امروزی ایران و جهان
محورهای موضوعی : شعر
منصوره شریف زاده
1
(
عضو هیئت علمی پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی
)
کلید واژه:
چکیده مقاله :
یکی از مهمترین عناصر داستان عنصر طرح است. در واقع، طرح الگویی از رابطة میان حوادث داستان بر اساس علت و معلول است. داستان پیش از قرن هجدهم در اروپا و قبل از مشروطیت در ایران بر اساس روایت ساده نوشته می شد و به صورت داستان به معنای امروزی (رمان) آن نبود. از آنجا که طرح از ماهیت درونی شخصیت ها سرچشمه می گیرد، برای فهم آن خواننده احتیاج به دو عنصر اساسی هوش و حافظه دارد. البته، بزرگترین فرق بین داستان های کهن و داستان های امروزی همین طرح است، زیرا، داستان های کهن مـمکـن است از مجمـوع تصادف ها ساخته شود و یا از حوادثی که از علل و معلول های سطحی سرچشمه گرفته باشد، در حالی که داستان های امروزی از حوادثی ناشی می شوند که منجر به جـدال می گـردند و از جدال هایی که بر اساس علل و معلول موجه به نظر می آیند. در این مقاله کوشش بر این است تا عنصر طرح در داستان های کهن ایرانی ( شاهنامه و خسرو و شیرین) و داستان های کهن اروپایی (ایلیاد وادیسه) با داستان های معاصر (رمان) ایرانی (تنگسیر و سووشون) و داستان های معاصر (رمان) اروپایی (مادام بواری و جنگ و صلح) مقایسه شود تا وجوه تشابه و افتراق آنها مشخص گردد.
One of the most important elements of the stories is plot. Plot is in fact a pattern for connecting the events of the story based on some causal relationship. Stories before the 18th century in Europe and before constitutional revolution in Iran were written based on simple plots and they were very different from today’s stories. Since plot originates from the nature of the characters, the reader needs intelligence and memory to understand it. The most obvious difference between ancient and modern stories is in fact plot; since the plot of ancient stories was based on simple and superficial causes while modern stories have plots based on complicated events resulting in challenges. The present article attempts to compare the element of plot in ancient Iranian stories (Khosrow and Shirin) and ancient European stories (Iliad & Odyssey) with modern Iranian stories (Tangsir) and contemporary European stories (War & Peace) to observe their points of similarity and differentiation.
