شعر مصور در ادبیات فارسی و فرانسه
محورهای موضوعی : شعرمحبوبه فهیم کلام 1 , پریسا قبادی اصل 2
1 - دانشیار دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات، تهران، ایران
2 - دانشجوی دکتری دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات، تهران، ایران
کلید واژه:
چکیده مقاله :
شعر مصور نوعی شعر است که در آن واژگان نقش بسزایی در ترسیم تصویر ایفا میکنند و خواننده با کنار هم نهادن و تلفیق کلمات، شعر را باز میآفریند. در این گونه شعر، نحوه چینش اجزای آوایی و واژگانی شعر و چگونگی قرار گرفتن مصراعها، تصویری را به نمایش میگذارد که بیانگر محتوای شعر یا صور خیال آن است. در این مقاله بر آنایم به مقایسه تطبیقی نمونههای مختلف شعرهای تصویری ادبیات کهن و معاصر فارسی و فرانسه(بهویژه کالیگرامهای گیوم آپولینر) بپردازیم و با بررسی و مقایسه ویژگیهای شعری و مضمونی این نوع شعر، به تأثیرپذیری متقابل شعر مصور فارسی و فرانسه در دورههای مختلف اشاره کنیم.
"Pictorial poetry" is a kind of poetry in which the lexicon (words) play an important role in depicting the images and the reader recreates the poetry by juxtaposition and word combination. In this kind of poetry the type of clipping of vocal and lexical as well as clipping the verses are shown which express the poetry content or its imagery. This paper attempts to study various samples of ancient pictorial poetries, Persian and French contemporary (especially Guillaume Apollinaire calligrams) poetries comparatively in order to point out the mutual effects of pictorial poetries of French and Persian in different eras.
