سیمای زن و عشق در «دده قورقود » و «ایلیاد و ادیسه »
محورهای موضوعی : شعرمحمّدرضا برزگر خالقی 1 , رقیه نیساری تبریزی 2
1 - عضو هیئت علمی، دانشگاه بین المللی امام خمینی قزوین، قزوین، ایران.
2 - دانش آموخته دکتری، دانشگاه پیام نور تهران، تهران، ایران.
کلید واژه:
چکیده مقاله :
صرف نظر از شاهنامه فردوسی، کتاب دده قورقود و ایلیاد و ادیسه هومر،از زیباترین و عظیم ترین آثار حماسی ملتهای جهان است. در این آثار مشابهت ها وهمسانی هایی وجود دارد که شاید یکی از علل مهم این همسانی ها، آمیختگی اساطیرملت های گوناگون و تأثیرپذیری آنها از یکدیگر باشد. همسانی های این آثار، ما را بر آنداشت که با تأمّلی دیگر در نوع نگرش آفریدگاران حماسه به جایگاه زن و مقایسۀ اینموضوع در این آثار بپردازیم. در این مقاله ضمن بررسی جایگاه زنان در هر دو حماسهو بیان همسانی ها و ناهمسانی، به موضوع عشق و بررسی آن در این آثار نیز پرداخته می شود.
Regardless of the Firdausi Epopee, the Book Deda GorGud and Iliad and Odyssey Homer, are among the most beautiful and greatest epic works of world nations. There is some similarity and parallelism in these works and one of the important causes of this homology, is the mixing of mythology of the various nations and their interactions.The homology of these works made us study the position of women and to compare it in these works with another reflection on the attitude of saga creators. This paper reviews the status of women in both epic and express parallelism and dissonance, the subject of love in these works are also discussed.
