حقیقتجویی عارفانة سهراب سپهری با رویکردی تطبیقی به عرفان اسلامی و بودایی
محورهای موضوعی : شعر
1 - عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی ـ واحد جیرفت
کلید واژه:
چکیده مقاله :
یکی از مهم‌ترین جلوه‌های عرفان در میان ادیان و مکاتب مختلف معرفتی، حقیقتجویی عارفانة سالکاان طریقت و ناتوانی انسان جست‌وجوگر از درک ذات آفریدگار دو عالم است؛ موضوعی که از دیرباز در تاریخ عرفان و فلسفه، به‌ویژه در مقوله‌ی معرفت سنجی (اپیستومولوژی) و هستی‌شناسی (اُنتولوژی) جایگاهی مهم و بحث‌انگیز داشته و ذهن و زبان بسیاری از اهل تحقیق و معرفت را به خود مشغول داشته است. بر همین اساس، برآنیم این موضوع (حقیقتجویی عارفانه) را با نگاهی تطبیقی به عرفان اسلامی و بودایی، باتوجه به برخی سروده‌های عرفانی سهراب سپهری، بحث و بررسی کنیم
One of the most important manifestations of mysticism among religions and learning schools is the mystical truth seeking of the devotees and failure in understanding the essence of the creator of both worlds; it is the subject which has had a great and controversial status in epistemology and ontology since ancient times and has kept busy the mind of many researchers. Thus the subject of mystical truth seeking is being studied by the present article through a comparative review of Islamic and Buddhist mysticism while taking into consideration some of the poetry of SohrabSepehri.
