بررسی تطبیقی زبان زنانه در دو اثر «سگ و زمستان بلند» و «علف‌ها آواز می‌خوانند»

محورهای موضوعی : شعر

عطیه خراسانی ¹ (دانشجوی دکتری زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد نیشابور، نیشابور، ایران.)
بتول فخراسلام ² (عضو هیأت علمی گروه زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد نیشابور، نیشابور، ایران(استادیار).)

تاریخ دریافت : 1395/11/09 تاریخ پذیرش : 1395/11/09 تاریخ انتشار : 1395/11/01

کلید واژه:

چکیده مقاله :

مقاله حاضر به بررسی تطبیقی زبان زنانه در سگ و زمستان بلند اثر شهرنوش پارسی‌پور و علف‌ها آواز می‌خوانند اثر دوریس لسینگ می‌پردازد. پارسی‌پور و لسینگ در این آثار با انتخاب زنان به عنوان قهرمان اصلی اثر به بررسی موقعیت و جایگاه زن در اجتماع، مشکلات و محدودیت‌هایی که وی در جامعه مردسالار با آن مواجه گردیده است می‌پردازند. با توجه به این نکته که این دو اثر اولین آثار منتشرشده دو نویسنده زن مذکور می‌باشد، برای کندوکاو درباره این پرسش که آیا این دو اثر از زبانی مختص زنان بهره‌مند شده‌اند، قصد داریم در این مقاله به شرح رابطه فمینیسم و زبان زنانه پرداخته، تلاش‌های این نهضت در جهت دستیابی زنان به زبانی خاص که از دستاویزهای اصلی نویسندگان زن در جهت بیان مسائل و دغدغه‌های زنان گردد، را مورد بررسی قرار دهیم. در ادامه با تعمق در آثار مذکور به بررسی زبان زنانه در این آثار توجه نماییم.

چکیده انگلیسی:

The present article surveys the feministic language of "the Dog and the long winter" by Shahrnoosh Parsi Poor and "the grass is singing" by Doris Lessing comparatively. Parsi Poor and Lessing study the woman as the main character and hero in order to review their situation in the society, their problems and limitations they may face in a patriarchal society. While both works are the first published works of both authors, the present article attempts to study the relationship between feminism and feministic language in order to analyze the question: Do these works enjoy a feministic language? It also follows by considering the feministic language in abovementioned works.

منابع و مأخذ:

پارسی‌پور، شهرنوش. 1369ش، سگ و زمستان بلند، تهران: اسپرک.

حائری، علی. 1369ش، ذهنیت و زاویه دید در نقد و نقد ادبیات داستانی، تهران: کوبه.

خراسانی، نوشین. 1379ش، جنس دوم(مجموعه مقالات)، تهران: توسعه.

رابینز، روت. 1389ش، فمینیسم‌های ادبی، ترجمه احمد ابومحبوب، تهران: افراز.

سراج، سیدعلی. 1394ش، گفتمانه زنانه، تهران: روشنگران و مطالعات زنان.

شاهنده، نوشین. 1382، زن در تفکر نیچه، تهران: قصیده سرا.

غذامی، عبدالله. 1387ش، زن و زبان، ترجمه هدی عوده تبار، تهران: خوارزمی.

کراچی، روح انگیز. 1383ش، عالمتاج قائم مقامی، تهران: داستان سرا.

لسینگ، دوریس. 1388ش، علف‌ها آواز می‌خوانند، ترجمه زهرا کریمی، تهران: آشیانه کتاب.

لسینگ، دوریس. 1995م، زیر پوست من، نیویورک: هارپر پرنیال.

محمدی اصل، عباس. 1389ش، جنسیت و زبان‌شناسی اجتماعی، تهران: گل آذین.

مهریزی، مهدی. 1378ش، بولتن مرجع4، تهران: الهدی.

میرعابدینی، حسن. 1386ش، فرهنگ داستان‌نویسان ایران از آغاز تا امروز، تهران: چشمه.

نجم عراقی، منیژه و مرسده صالح پور و نسترن موسوی. 1389ش، زن و ادبیات، تهران: چشمه.

وولف، ویرجینیا. 1383ش، اتاقی از آن خود، ترجمه صفورا نوربخش، تهران: نیلوفر.

 

مقالات

پارسی‌پور، شهرنوش. 1367ش، «چرا می‌نویسید؟»، دنیای سخن، فروردین67، ش 17، ص9.

خسروی شکیب، محمد. 1390ش، «بررسی اندیشه فمینیسم در آثار شهرنوش پارسی‌پور و مارگریت دوراس»، مطالعات ادبیات تطبیقی جیرفت، سال چهارم، ش15، صص 95-81.