بررسی تطبیقی موبی دیک و رنگ آتش نیمروزی با تکیّه بر تئوری تنوع انتقام ویل رایت
محورهای موضوعی : شعر
زهرا خزاعی راوری
1
(عضو هیأت علمی گروه زبان‌های خارجی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه شهید باهنر کرمان، کرمان، ایران (استادیار).)
حامد حسینخانی ننیز
2
(Research Square, Shahid Bahonar University Of Kerman)
کلید واژه: موبی دیک, رنگ آتش نیمروزی, نظریه تنوع انتقام, ویل رایت,
چکیده مقاله :
مطالعۀ حاضر به بررسی تطبیقی مفهوم انتقام بر پایۀ شخصیّت‌ها، درون‌مایه و محتوا در رمان موبی دیک، اثر هرمان ملویل، نویسندۀ آمریکایی قرن نوزدهم و داستان کوتاه رنگ آتش نیمروزی، اثر شهریار مندنی‌پور، نویسندۀ معاصر ایرانی می‌پردازد. این مقاله به مقایسۀ مفهوم انتقام در فرهنگ شرق و غرب در آثار یادشده، بپردازد. در تحقیق حاضر به بررسی نوع و قالب ادبی هرکدام از آثار پرداخته شده است. در مرحلۀ بعد با روش کیفی به بررسی انتقام بر پایۀ شخصیّت‌ها، درون‌مایه و پیرنگ برحسب تنوع انتقام ویل رایت پرداخته شده است و در نهایت شباهت‌ها و تفاوت‌های دو اثر با توجّۀ به فرهنگ غرب و شرق، مورد بررسی تطبیقی قرار گرفته است. نتیجه این تحلیل‌ها نشان می‌دهد که شخصیت‌های دو اثر از لحاظ مفهوم انتقام در ادبیّات قابل تطبیق هستند؛ ولی در دو فرهنگ متفاوت چندان تطبیق‌پذیر نیستند چرا که در فرهنگ ایرانی - اسلامی، تأکید بر عفو و گذشت برجسته و ریشه دار است
the present study, first, the literary type of each work and the authors have been studied; followed by a summary of each of the selected literary work. In the next step, using qualitative method and content analysis, revenge based on characters, themes, and plots in terms of the theory of Will Wright's variety of revenge is examined, and finally, the similarities and differences between the two works are examined comparatively with regard to Western and Eastern cultures. The result of these analysis shows that the characters of the two works are adaptable in terms of the concept of revenge in the literature; but they are not very adaptable in two different cultures, because in the Iranian-Islamic culture, the emphasis on forgiveness is very prominent and deep-rooted. The result of these analysis shows that the characters of the two works are adaptable in terms of the concept of revenge in the literature; but they are not very adaptable in two different cultures, because in the Iranian-Islamic culture, the emphasis on forgiveness is very prominent and deep-rooted.
