فناوری نانو وکاهش آلاینده‌های هوا
محورهای موضوعی : آب و محیط زیست
1 - دانش آموخته کارشناسی ارشد ارزیابی محیط‌زیست، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، ایران *(مسئول مکاتبات).
2 - دانش آموخته کارشناسی محیط‌زیست، دانشگاه فردوسی مشهد، ایران.
کلید واژه: نانو تکنولوژی, آلودگی هوا, محیط‌زیست,
چکیده مقاله :
امروزه مشکلات ناشی از آلودگی محیط زیست به موضوع مهمی تبدیل شده است. آلودگی های محیط زیستی که عمدتاً توسط سموم به وجود می‌آید شامل آلودگی آب، هوا و خاک می‌باشد. نتایج این آلودگی‌ها نه تنها باعث نابودی تنوع زیستی می‌شود؛ بلکه سلامت انسان را نیز به خطر می‌اندازد. فن‌آوری نانو مزایای بسیاری در بهبود فن‌آوری های محیط زیستی موجود ارایه می‌کند و فن‌آوری‌های جدیدی را به وجود می‌آورد که بهتر از تکنولوژی‌های فعلی است. در این راستا نانوتکنولوژی دارای سه قابلیت اصلی است که می‌تواند در زمینه محیط زیست مورد استفاده قرار گیرد؛ از جمله اصلاح (پاکسازی) و تصفیه آلودگی، تشخیص آلودگی و جلوگیری از آلودگی. پیشرفت در علم و مهندسی در مقیاس نانو نشان می دهد که بسیاری از مشکلات کنونی در ارتباط با کیفیت هوا به کمک این علم، حل شدنی است. این مقاله به بررسی امکان استفاده از نانو مواد در تصفیه هوا می پردازد و تمرکز بیش تری بر روی پیشرفت های اخیر در توسعه مواد و فرایندهای جدید در مقیاس نانو جهت کاهش آلاینده ها دارد.
The issue of environmental pollution has become a significant issue in today’s world. Environmental pollution, mainly caused by toxicantsm, includes air, water, and soil pollution. The results of this contamination are not only destroying biodiversity, but also endanger human health. Nanotechnology offers many advantages to improve existing environmental technologies and creates new technology that is better than current technology. In this sense, nanotechnology has three main capabilities that can be applied in the fields of environment, including the cleanup (remediation) and purification, the detection of contaminants (sensing and detection), and the pollution prevention. Advances in nano-scale science and engineering showed that many of the current problems involving air quality can be solved. This article gives an overview of application of nano materials in air purification. We highlight recent advances on the development of novel nano-scale materials and processes for reducing emissions.
1- عابدی کوپایی، ج، 1385، کاربرد فناوری نانو در محیط‌زیست، اولین کنفرانس فناوری نانو در محیط‌زیست، اصفهان، دانشگاه صنعتی اصفهان، قطب علمی فناوری نانو در محیط‌زیست، http://www.civilica.com/Paper-CNE01-CNE01_056.html.
2- Environmental Defense Fund, The health risks of burning coal for energy, Report, 2006. Available at http://www.edf.org/climate/remaking-energy.
3- G. Krantzberg, A. Tanik, J.S.A. do Carmo, A. Indarto, and A. Ekda, Advances in water quality control, Scientific Research Publishing, 2010.
4- M.C. Roco, S. Williams, and P. Alivisatos, Nanotechnology research directions: vision for nanotechnology in the next decade, IWGNWorkshop Report, U.S. National Science and Technology Council, Washington, DC, 1999.
5- G.Q. Lu and X.S. Zhao, Nanoporous Materials - Science and Engineering, in Nanoporous Materials-an Overview, World Scientific, Singapore, 2004.
6- Royal Commission on Environmental Pollution (RCEP), Novel materials in the environment: the case of nanotechnology, 2008.Available at http://www.defra.gov.uk/news/2005/ 050310a.htm.
7- A. Indarto, J.W. Choi, H. Lee, and H.K. Song, Decomposition of greenhouse gases by plasma, Environ. Chem. Lett. 6 (2008), pp. 215–222.
8- A. Indarto, J.W. Choi, H. Lee, and H.K. Song, Decomposition of greenhouse gases by plasma, Environ. Chem. Lett. 6 (2008), pp. 215–222.
9- Ian Sofian Yunus , Harwin , Adi Kurniawan , Dendy Adityawarman & Antonius Indarto (2012) Nanotechnologies in water and air pollution treatment, Environmental Technology Reviews, 1:1, 136-148, http://dx.doi.org/10.1080/21622515.2012.733966.
10- P.S. Kulkarni, J.G. Crespo, and A.M. Afonso, Dioxins sources and current remediation technologies – A review, Environ. Intl 34 (2008), pp. 139–153.
11- G.Wielgosi´nski, The possibilities of reduction of polychlorinated dibenzo-p-dioxins and polychlorinated dibenzofurans emission, Intl J. Chem. Eng. 2010 (2010), article ID 392175.
12- R.Q. Long and R.T. Yang, Carbon nanotubes as a superior sorbent for removal dioxine, J.Amer. Chem. Soc. 123 (2001), pp. 2058–2059.
13- B. Bhushan, Springer Handbook of Nanotechnology, 3rd edition, Springer, New York, 2010.
14- R.Q. Long and R.T. Yang, Carbon nanotubes as a superior sorbent for nitrogen oxides, Ind. Eng. Chem. Res. 40 (2001), pp. 4288–4291.
15- I. Mochida, Y. Kawabuchi, S. Kawano, Y. Matsumura, and M. Yoshikawa, High catalytic activity of pitch-based activated carbon fibers of moderate surface area for oxidation of NO to NO2 at room temperature, Fuel 76 (1997), pp. 543–548.
16- A.K. Sinha and K. Suzuki, Novel mesoporous chromium oxide for VOCs elimination, Appl. Catal. B: Environ. 70 (2007), pp. 417–422.
17- R.M. Santiago and A. Indarto, A density functional theory study of phenyl formation initiated by ethynyl radical (C2H·) and ethyne (C2H2), J. Mol. Model 14 (2008), pp. 1203–1208.
18- S. Hsu and C. Lu, Modification of single-walled carbon nanotubes for enhancing isopropyl alcohol vapor adsorption from water streams, Separat. Sci. Technol. 42 (2007), pp. 2751–2766.
19- T. Masciangioli and W.X. Zhang, Environmental technologies at the nanoscale, Environ. Sci. Technol. 37 (2011), pp. 102A–108A.
20- M. Staiano, M. Baldassarre, M. Esposito, E. Apicella, R. Vitale, V. Aurilia, and S. D’Auri, New trends in bio/nanotechnology: stable proteins as advanced molecular tools for health and environment, Environ. Technol. 31 (2010), pp. 935–942.
21- G. Liu, Y.Y. Lin, J. Wang, H. Wu, C.M. Wai, and Y. Lin, Disposable electrochemical immunosensor diagnosis device based on nanoparticle probe and immunochromatographic strip, Anal. Chem. 79 (2007), pp. 7644–7653.
22- J. Wang, G. Liu, and Y. Lin, Immunosensors based on functional nanoparticle labels, ECS Transactions 2 (2007), pp. 1–7.
23- S.K. Smart, A.I. Cassady, G.Q. Lu, and D.J. Martin, The biocompatibility of carbon nanotubes, Carbon 44 (2006), pp. 1034–1047.
24- L. Filipponi and D. Sutherland, NANOYOU teachers training kit in nanotechnologies, Interdisciplinary Nanoscience Centre, iNANO, Aarhus University, 2010.
25- M. Berger, Nanotechnology and water treatment, 2008. Available at http://www.nanowerk.com/spotlight/spotid= 4662.php.
26- M. Burke, Nanosilver in consumer goods under the spotlight, Chemistryworld, 2012.
27- D.A. Sabatini, L.D. Do, and T.T. Phan, Microemulsions with extended-surfactants: characterization and applications, 101st AOCS Annual Meeting and Expo, Arizona, 2010.
28- C. Buzea, I.I.P. Blandino, and K. Robbie, Nanomaterials and nanoparticles: Sources and toxicity, Biointerphases. 2 (2007), pp. MR17–MR172.
29- European Commission, Communicating nanotechnology. Why, to whom, saying what and how? 2010. Available at http://cordis.europa.eu/nanotechnology.
30- F.Wickson, K.N. Nielsen, and D. Quist, 2011, Nano and the environment: potential risks, real uncertainties and urgent issues, Genk Biosafety Brief 2011/01.
