طراحی منظر مسیرگردشگری ساحلی با رویکرد تاب آوری (موردمطالعه: شهر سلمانشهر)
محورهای موضوعی : مدیریت محیط زیست
زیبا ملکی
1
(
دانش آموخته کارشناسی ارشد،گروه مهندسی طراحی محیط زیست ، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران. *(مسوول مکاتبات)
)
فرشته حبیب
2
(
استادیار گروه معماری، واحد پردیس، دانشگاه آزاد اسلامی.
)
سارا نهیبی
3
(
استادیار گروه مهندسی طراحی محیط زیست، دانشکده منابع طبیعی و محیط زیست، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.
)
کلید واژه: تابآوری, سلمانشهر, طراحی منظر, ساماندهی, گردشگری, پایداری,
چکیده مقاله :
زمینه و هدف: مناطق ساحلی به عنوان یکی مناطق پررفت و آمد و گردشگر پذیر میباشند که طراحی و زیباسازی منظر آن از اهمیت بسیار زیادی برخوردار است اما آنچه مهم است ارتقای امنیت و ایمنی در برابر انواع حوادث و به عبارتی تاب آور کردن آن میباشد. روش بررسی: هدف اساسی این پژوهش طراحی منظر ساحلی شهر سلمانشهر با هدف ارتقای تاب آوری است که به روش توصیفی تحلیلی و مطالعات میدانی انجام گردیده است. جامعه آماری آن را کلیه عوامل درگیر با محدوده شامل ساکنین، گردشگران و کارشناسان تشکیل میدهند که تعداد 100 نفر به عنوان نمونه آماری انتخاب گردیده اند. تجزیه و تحلیل اطلاعات با استفاده از روش تحلیل آماره T، روش تحلیل رگرسیون و تحلیل SWOT-QSPM انجام گردیده است. یافته ها: نتایج بدست آمده نشان داد که بین طراحی منظر و ارتقای تاب آوری در محدوده رابطه مستقیم و معناداری برقرار است . بعلاوه یافته ها نشان دهنده مشکلات فراوان در حوزه منظر و تاب آوری در محدوده بوده است که جهت ساماندهی منظر با رویکرد تاب آوری در این محدوده استفاده از راهکارهای محافظه کارانه در اولویت اول قرار دارد. بحث و نتیجه گیری: ساماندهی و طراحی منظر ساحل سلمانشهر با ریکرد تاب آوری می تواند موجب رشد و توسعه گردشگری در محدوده شود.
Background and Objective: Coastal areas are one of the busiest and most touristy areas, the design and beautification of the landscape is very important, but what is important is to improve safety and security against all kinds of accidents, in other words, to make it resilient. Material and Methodology: The main purpose of this research is to design the coastal landscape of Salmanshahr with the aim of promoting resilience, which has been done by descriptive-analytical method and field studies. The statistical population consists of all factors involved with the range, including residents, tourists and experts, of which 100 people have been selected as a statistical sample. Data analysis was performed using T-statistic analysis, regression analysis and SWOT-QSPM analysis. Findings: The results showed that there is a direct and significant relationship between landscape design and resilience promotion in the range. In addition, the findings indicate that there are many problems in the field of landscape and resilience in the area. Discussion and Conclusion: Organizing and designing the landscape of Salmanshahr beach with resilience can lead to the growth and development of tourism in the area.
_||_