ارزیابی متغیرهای موثر و ارایه مدل ارزش ویژه برند سبز از دیدگاه گردشگران ورزشی در جزیره کیش
محورهای موضوعی : آمایش سرزمینعلی باقری 1 , فرشاد تجاری 2 , علی زارع 3
1 - دانشجوی دکتری مدیریت ورزشی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.
2 - استاد تمام مدیریت ورزشی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران. *(مسوول مکاتبات)
3 - استادیار مدیریت ورزشی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.
کلید واژه: گردشگری ورزشی, برند سبز, مدل توسعه گردشگری, جزیره کیش. ,
چکیده مقاله :
زمینه و هدف: برند سبز یک برچسب زیست محیطی است که نشان می دهد آن محصول به نوعی با حفاظت از محیط زیست و شیوه های کسب و کار پایدار در ارتباط و به دو اصل اساسی در اهداف توسعۀ خود حفظ محیط زیست و کسب‌و‌کار پایدار پایبند است. هدف از این تحقیق، بررسی عوامل موثر بر شکل‌گیری برند سبز برای گردشگری ورزشی جزیره کیش است. مواد و روش‌ها: این پژوهش نوعی تحقیق توصیفی– تحلیلی، از نوع کاربردی است.جامعه آماری 550 نفر و نمونه آماری با استفاده ازجدول مورگان 225 نفر است که به روش نمونه گیری در دسترس به سوالات دو پرسشنامه استاندارد ارزش برند و مقصد گردشگری پاسخ دادند. برای تعیین نرمال بودن داده ها از آزمون کولموگروف – اسمیرنف و برای بررسی روابط بین متغیرهای تحقیق از معادلات ساختاری و نرم افزار LISREL8 استفاده شد. یافته‌ها: نتایج بارهای عاملی و ضرایب مسیر و ضریب معناداری مدل نشان داد که مولفه آگاهی از برند مقصد توان پیش¬بینی گردشگری ورزشی در مقصد گردشگری کیش را دارد .مولفه تصویر برند مقصد توان پیش¬بینی گردشگری ورزشی در مقصد گردشگری کیش را دارد . مولفه کیفیت ادراک‌شده برند مقصد توان پیش¬بینی گردشگری ورزشی در مقصد گردشگری کیش را دارد. مولفه ارزش ادراک شده برند مقصد توان پیش¬بینی گردشگری ورزشی در مقصد گردشگری کیش را دارد. همه مولفه¬های ارزش ویژه برند سبز توان پیش¬بینی گردشگری ورزشی درمقصد گردشگری کیش را دارند Chi-Square=9126.43, df=923, P-value=0.00000, RMSEA=0.060)). بحث و نتیجه‌گیری: از دیدگاه گردشگران ورزشی، جزیره کیش از پتانسیل بالایی برای برندسازی سبز برخوردار می‌باشد و این امر نشانگر آن است که مدیریت و برنامه‌ریزی توسعه گردشگری ورزشی در این جزیره باید در راستای تقویت متغیرهای مورد بحث در این تحقیق گام بردارد.
Background and Objective: The green brand is an environmental label that shows that the product is somehow related to environmental protection and sustainable business practices and adheres to two basic principles in its development goals, environmental protection and sustainable business. The purpose of this research is to investigate the factors influencing the formation of the green brand for sports tourism in Kish Island. Material and Methodology: This research is a kind of descriptive-analytical research, of an applied type. The statistical population is 550 people and the statistical sample is 225 people using Morgan's table, which is available to the questions of two standard questionnaires of brand value and tourism destination (Mahmoudi, 2015 and Dastjardi, 2015) answered. Structural equations and LISREL8 software were used to investigate the relationships between research variables. Findings: The results of factor loadings and path coefficients and significant coefficients showed that the destination brand awareness component has the ability to predict sports tourism in Kish tourism destination. The destination brand image component has the ability to predict sports tourism in Kish tourism destination. The perceived quality component of the destination brand has the ability to predict sports tourism in the tourist destination of Kish. The component of the perceived value of the destination brand has the ability to predict sports tourism in the tourist destination of Kish. All components of Sabz brand equity can predict sports tourism in Kish tourism destination. (Chi-Square=9126.43, df=923, P-value=0.00000, RMSEA=0.060) Discussion and Conclusion: From the point of view of sports tourists, Kish Island has a high potential for green branding, and this indicates that the management and planning of sports tourism development in this island should take steps to strengthen the variables discussed in this research.
1. Alhaddad, A., 2014. The effect of brand image and brand loyalty on brand equity. International Journal of Business and Management Invention, 3(5), 28-32.
2. Brexendorf, T.O., Keller, K.L., 2017. Leveraging the corporate brand: The importance of corporate brand innovativeness and brand architecture. European Journal of Marketing.
3. Chen, L., Li, Y.Q., & Liu, C.H., 2019. How airline service quality determines the quantity of repurchase Intention-Mediate and moderate effects of brand quality and perceived value. Journal of Air Transport Management, 75, 185-197.
4. Cho, H., Joo, D., Chi, C.G., 2019. Examining nostalgia in sport tourism: The case of US college football fans. Tourism Management Perspectives, 29, 97-104.
5. Nobakht Ramezani, Z., Hashemi, H., Shaygan, J., 2019. The role of sports tourism development in creating new businesses in Qazvin city, the 6th National Conference of Sports Sciences and Physical Education of Iran, Tehran.
6. Colladon, A.F., 2020. Forecasting election results by studying brand importance in online news. International Journal of Forecasting, 36(2), 414-427.
7. Das, S., 2020. Innovations in digital banking service brand equity and millennial consumerism. In Digital transformation and innovative services for business and learning (pp. 62-79). IGI Global.
8. Harits, E., Yuliati, R., 2021. Customer-Based Brand Equity in an Education Event. In Asia-Pacific Research in Social Sciences and Humanities Universities Indonesia Conference (APRISH 2019) (pp. 469-475). Atlantis Press.
9. Konecnik, M., Gartner, W.C., 2007. Customer-based brand equity for a tourism destination. Annals of Tourism Research, 34(2): 400-42.
10. Kouzegar Kaleji, L., Aghaei, P., Delalat, M., Mohammadi, H., 2021. Brand Equity of Tourism Destinations in Border towns: An Approach towards Tourists’ Loyalty (Case Study: Baneh City). Journal of Tourism and Development, 9(4), 125-138.
11. Mathew, V., Thomas, S., 2018. Direct and indirect effect of brand experience on true brand loyalty: role of involvement. Asia Pacific Journal of Marketing and Logistics, 30(3), 725–748.
12. Obilo, O.O., Chefor, E., Saleh, A., 2021. Revisiting the consumer brand engagement concept. Journal of Business Research, 126, 634-643.
13. Priporas, C.V., Vassiliadis, C.A., Bellou, V., Andronikidis, A., 2015. Exploring the constraint profile of winter sports resort tourist segments. Journal of travel research, 54(5), 659-671.
14. Gomez, M., Lopez, C., Molina, A., 2015. A model of tourism destination brand equity: The case of wine tourism destinations in Spain. Tourism Management, 51: 210 – 222.
15. Huang, Zh. CAI, L.A., 2015. Modeling consumer-based brand equity for multination al hotel brands _When hosts become guests. Tourism Management, 46: 431-443.
16. Krystallis, A., Chrysochou, P., 2014. The effects of service brand dimensions on brand loyalty. Journal of Retailing and Consumer Services, 21(2), 139-147.
17. Asamoah, E.S., 2014. Customer based brand equity (CBBE) and thecompetitive performance of SMEs in Ghara. European Journal of Business and Management, 21(1): 117-131.
18. Gibson, H.J., Lamont, M., Kennelly, M., Buning, R.J., 2018. Introduction to the special issue active sport tourism.
19. Aaker, D., 1991. Managing brand equity, New York: Free Press.
20. Harits, E., Yuliati, R., 2021. Customer-Based Brand Equity in an Education Event. In Asia-Pacific Research in Social Sciences and Humanities Universities Indonesia Conference (APRISH 2019) (pp. 469-475). Atlantis Press.
21. Tasci, A.D., 2020. Exploring the analytics for linking consumer-based brand equity (CBBE) and financial-based brand equity (FBBE) of destination or place brands. Place Branding and Public Diplomacy, 16(1), 36-59.
22. Roy, D.G., Battacharya, S., Mukherjee, S., 2018. Qualitative explorations into customer based brand equity (CBBE) for medical tourism in India. The Qualitative Report, 23(10), 2422-2452.
23. Su, J., Chang, A., 2018. Factors affecting college students’ brand loyalty toward fast fashion: A consumer-based brand equity approach. International Journal of Retail & Distribution Management.
24. Papista, E., Sergios Dimitriadis, 2019. Consumer – green brand relationships: revisiting benefits, relationship quality and outcomes, Journal of Product & Brand Management, https://doi.org/10.1108/JPBM-09-2016-1316.
25. Bashir, S., Khwaja, M. G., Rashid, Y., Turi, J. A., & Waheed, T. (2020). Green Brand Benefits and Brand Outcomes: The Mediating Role of Green Brand Image. Sage Open. https://doi.org/10.1177/2158244020953156.
26. Ha M., T. (2020). Investigating green brand equity and its driving forces. Management Science Letters 10 .2385–2394. doi: 10.5267/j.msl.2020.2.026.
27. Environmental status of Kish Island. 2019. Environmental Protection Organization, 278 p.
28. Anselmsson, J., Burt, S. and Tunca, B., 2017, An integrated retailer image and brand equity framework: re-examining, extending, and restructuring retailer brand equity.
29. Chow, H.W. Ling, G.J. Yen, I.Y. Hwang, K.P., 2016. Building brand equity through industrial tourism. Asia Pacific Management Review, xxx. pp:1-10.
30. Foroudi, P., 2018. Influence of brand signature, brand awareness, brand attitude, brand reputation on hotel industry’s brand performance. International Journal of Hospitality Management.
31. Leicht, T., 2018. Measuring customer-based brand equity of tourism destinations: Just a matter of scale?. The Marketing Review, 18(3), 344-367.
32. Mainardes, E.W., Gomes, V.C.A., Marchiori, D., Correa, L.E., Guss, V., 2019. Consequences of customer experience quality on franchises and non-franchises models. International Journal of Retail & Distribution Management, 47(3), 311–330.
33. Prince, S., 2022. World Tourism Organization (UNWTO). In Encyclopedia of Tourism Management and Marketing (pp. 1-4). Edward Elgar Publishing.
34. Nowrozi, A., Hosseini, R,. Jamali, E, & Eidi, F. (1401). Presenting a strategic model of creating a green brand: a meta-composite study. Public Management Research, 15(55), 247-276. doi: 10.22111/jmr.2021.38257.545.
