مدلسازی عامل‌گرا برای تحلیل ریسک اعتباری
محورهای موضوعی : دانش سرمایه‌گذاری
هما عزیزی
1
(نویسنده مسئول، دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی مالی، دانشگاه علوم افتصادی)
محمد‌علی رستگار
2
(دانشیار، عضو هیات علمی دانشگاه علوم اقتصادی)
کلید واژه: ریسک اعتباری, احتمال نکول, مدلسازی عامل‌گرا, فرآیند یادگیری,
چکیده مقاله :
بحران های مالی در سال های اخیر ناشی از تحلیل های نادرست از ریسک اعتباری مشتریان بوده که منتج به توجه بیشتر به ریسک اعتباری در سراسر جهان شد. در این تحقیق از مدل سازی عامل گرا برای بررسی تاثیر تصمیمات اعتباری بانک ها بر روی ضررهای اعتباری ناشی از وام دهی بانک ها به مشتریان شرکتی، استفاده می کنیم. بانک وام دهنده در مدل ارایه شده به دو دسته شرکت های کوچک و متوسط و شرکت های بزرگ وام می دهد. نتایج نشان می دهند، تصمیمات اعتباری که اعتباردهنده برای اعطای وام به مشتریان اتخاذ می کند، تاثیر مهمی بر روی ضررهای اعتباری دارند که با توجه به نوع شرکت متفاوت است. بنابراین قانون گذاران، هنگام تعیین ذخیره سرمایه، باید فاکتورهای سازمانی را به عنوان مکمل دارایی های بانک، درنظر گیرند. تحقیق حاضر همچنین به جنبه جدیدی از کاربرد مدل سازی عامل گرا در تحقیقات اشاره می کند.
The credit crisis in recent years has increased the focus on bank credit risk. This paper uses an agent based model (ABM) to investigate the impact of bankers’ credit decision actions on bank credit losses that are induced by lending to corporate clients. In this model, we assume one bank give credit to corporate clients and divide corporate in two sectores: small and medium corporates and large corporates. The results show that credit decision actions have substantial effects on bank credit losses, thus implying that regulators should consider organizational factors as a complement to bank assets when assigning capital requirements to banks. The study also aims to point to a new area of application of ABMs for both researchers and practitioners.
