ارزیابی غلظت جیوه در موی دندان پزشکان و بررسی عوامل موثر بر آن
محورهای موضوعی : مدیریت محیط زیست
قاسم ذوالفقاری
1
()
عباس اسماعیلی ساری
2
()
سید محمود قاسمپوری
3
()
سقراط فقیه زاده
4
()
کلید واژه:
چکیده مقاله :
هدف از این مطالعه ارزیابی مواجهه با جیوه و بررسی پارامترهای مختلفی که در مقادیر بالای جیوه در دندان پزشکان تهران دخالت دارند، می باشد. نمونه های مو از 100 دندان پزشک جمع آوری شد. به علاوه 50 نمونه از یک گروه شاهد برای مقایسه گرفته شد. در این بررسی از یک پرسشنامه برای فراهم کردن اطلاعاتی راجع به پارامترهایی که مواجهه را تحت تاثیر قرار می دهند، نیز استفاده شد. پارامترهای مورد بررسی شامل: مشخصات شخصی، روش زندگی، آمالگام دندانی، الگوی شغلی، عادات کار، اقدامات احتیاطی و مصرف ماهی بودند. تعیین میزان جیوه توسط دستگاه LECO AMA 254 (USA) طبق ASTM استاندارد شماره D-6722 صورت گرفت. به طور کلی میانگین میزان جیوه در موی دندان پزشکان mg/kg47/0 ±84/2 بود. مقدار مشابه، mg/kg 07/0 ±61/0 برای گروه شاهد بود. این مطالعه نشان داد که استفاده از ماسک اثر معنی داری بر روی میزان جیوه مو (024/0p=) دارد. همچنین مصرف ماهی و تعداد بیماران ویزیت شده در روز، اثر معنی داری بر روی میزان جیوه مو (به ترتیب 025/0p= و 027/0p=) داشت. از طرف دیگر سن اثر معنی داری بر میزان جیوه موی دندان پزشکان داشت (006/0p=). رگرسیون چندگانه بین غلظت جیوه مو و پارامترهای مختلف مورد ارزیابی انجام یافت. تنها نتیجه مثبت بین غلظت جیوه و ماسک برای دندان پزشکان (04/0p=) و بین غلظت جیوه و تعداد وعده های مصرف ماهی برای گروه شاهد (009/0p=) بود.
The purpose of this study was to evaluate the exposure to mercury (Hg), and to examine the various parameters, which contribute to high levels of mercury of Iranian dentists in Tehran. One-hundred hair samples were collected from dentists. In addition, fifty samples from a control group were taken for comparison. The survey included a structured questionnaire designed to provide information about the parameters that influenced exposure to Hg. The parameters included: personal profile, life style, dental fillings, practice patterns, work habits, precautionary measures and fish consumption. The determination of mercury was carried out by Advanced Mercury Analyzer 254, LECO, and standard method D-6722. Overall mean concentrations in the hair of the dentists was 2.84±0.47 mg/kg. The equivalent values were 0.61±0.07 mg/kg in hair for the control group. The study showed that use of masks had a significant effect on hair (p=0.024) mercury. Also, fish consumption and number of patients seen per day had a significant effect on hair (p=0.025 and p=0.027 respectively) Hg. On the other hand, there was a significant effect of age in relation to mercury concentration in the hair of dentists (p=0.006). Multiple regressions were computed between mercury in hair and the various assessed variables. The only positive results were between mercury concentration and mask for the dentists (p= 0.04) and Hg concentration and the number of fish meal for the control group (p=0.009).
