بررسی طرح تفکیک در مبدا (منطبق با نظام فنی) از دیدگاه اقتصاد محیط زیست و مقایسه آن با طرح سنتی (مطالعه موردی:منطقه 20 تهران)

محورهای موضوعی : مدیریت محیط زیست

حسن کریم زادگان ¹ ( استادیار دانشگاه آزاد اسلامی واحد لاهیجان *(مسئول مکاتبات). )
سید مسعود منوری ² ( استادیار دانشکده محیط زیست و انرژی،دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم وتحقیقات تهران. )
رضا نقوی ³ ( مدیر امور مناطق سازمان بازیافت و تبدیل مواد )
افسانه حسنی ⁴ ( کارشناس ارشد دانشکده محیط زیست و انرژی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات تهران. )

تاریخ دریافت : 1386/02/15 تاریخ پذیرش : 1386/03/10 تاریخ انتشار : 1388/10/01

کلید واژه: تفکیک در مبدا, نظام فنی و اجرایی, سیستم سنتی جمع آوری پسماند, اقتصاد محیط زیست,

چکیده مقاله :

جداسازی پسماندهای خشک از تر در مبدا در قالب "طرح های تفکیک در مبدا" به منظور افزایش کارایی بازیافت از سال 1374 در مناطقی از سطح شهر تهران به شیوه های گوناگون به اجرا در آمده است. منطقه 20 شهرداری تهران، یکی از مناطقی است که از سال 1374 اقدام به اجرای این طرح در سطح منطقه نمود. در حال حاضر جمع آوری پسماندهای خشک در این منطقه به شیوه های گوناگونی صورت می گیرد. در مجموع در حدود 70% به صورت سنتی و 30% به شیوه مبتنی بر"نظام فنی و اجرایی " که در سال 1383 از طرف سازمان بازیافت به ادارات بازیافت مناطق ابلاغ گردید، می باشد. این مطالعه با هدف مقایسه دو سیستم سنتی (جمع آوری پسماندهای خشک توسط عوامل حق الزحمه کار مجاز شهرداری و به صورت دستی از درب منازل) و سیستم منطبق بر نظام فنی و اجرایی (جمع آوری پسماندهای خشک توسط عوامل حق العمل کار و به صورت نیمه مکانیزه از درب منازل) از دیدگاه اقتصاد محیط زیست در منطقه 20 در سال 1384 انجام گرفته است. بر اساس این دیدگاه، طرح منطبق با نظام فنی و اجرایی در اولین سال اجرای آن (سال 1384) در منطقه 20 سود منفی داشته است، در حالی که سود جمع آوری پسماند خشک به طریقه سنتی در این سال مثبت و استقبال مردم و پیمانکاران از این طرح در مقایسه با طرح جدید بیشتر بوده است. پیش بینی می شود سال های 1385 و 1386 (سال های دوم و سوم اجرای طرح)، به ترتیب با تحت پوشش قرار گرفتن 50% و 100% خانوارهای منطقه 20 تهران در طرح تفکیک در مبدا، میزان سود حاصل از اجرای طرح به6/1 % در سال 1385و 3/3% در سال 1386 بیشتر از سال 1384 شود.

چکیده انگلیسی:

Solid wastes separation at the source of production --"producer source separation plan"-- has been carried out since 1374 in the districts of Tehranwith various methods to increase recycling efficiency. District 20 ofTehran is one of the districts that attempted to implement these projects at that time. In this district, about 70% of the recycling has been performed through the traditional system and 30% through the technical system since 1383. The present study aimed to compare the two methods considering environmental economic aspect. To this end, the Solid Wastes Separation Plan was implemented inTehran district 20 in the year 1384. The results revealed that the project’s profits, consistent with the technical and administrative system in the first year of implementation (1384), turned out to be negative, but the profits of dry solid  wastes collected through the traditional system were positive. In the years 1385 and 1386 (the second and third years of implementation), 50% and 100% of the households were included in the producer source separation plan, respectively. Moreover, the project’s profits in 1385 and 1386 were estimated to be 1.6 % and 3.3% higher than that of 1384, respectively.