قرارگاه فضای میانی در مجتمع‌های مسکونی تهران به‌منظور ارتقاء میزان دلبستگی ساکنان
محورهای موضوعی : معماری و شهرسازی
آمنه حاجی‌آقابزرگ
1
(گروه معماری، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران)
مریم چرخچیان
2
(گروه هنر و معماری، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران. *(مسئول مکاتبات))
وحید قبادیان
3
(گروه معماری، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران)
کلید واژه: ساکنان, مجتمع مسکونی, فضای میانی, دلبستگی به مکان,
چکیده مقاله :
زمینه و هدف: فضای میانی هم‌زمان قسمتی از قلمرو عمومی و خصوصی می‌باشد که به وسیله این دو تعریف شده و از سویی آن‌ها را تعریف می‌کند. عرصه میانی در مجتمع‌های مسکونی دارای سلسله‌مراتبی از روابط اجتماعی، حریم خلوت و قلمروهای مختلف است. اﻣﺮوزه ﺑﻪ دﻟﯿﻞ از ﺑﯿﻦ رﻓﺘﻦ ﺳﺎﺧﺘﺎر ﻣﻌﻤﺎری ﻣﺴﮑﻮﻧﯽ ﺗﺎرﯾﺨﯽ، ﺟﺎﯾﮕﺎه ﻋﺮﺻﻪ میانی ﻧﯿﺰ دﭼﺎر ﮐﻤﺒﻮدﻫﺎﯾﯽ ﺷﺪه اﺳﺖ. تأثیر معیارهای کالبدی و رفتاری در فضاهای میانی مجتمع‌های مسکونی شهر تهران بر میزان دلبستگی ساکنان به مجتمع می‌باشد. روش بررسی: در پژوهش موردنظر ابتدا؛ جمع‌آوری اطلاعات، با ثبت رویدادها و فنون کار میدانی در سه مجتمع مسکونی در شهر تهران مورد مطالعه قرار گرفته است و از آن‌جایی که برای ارزیابی وزن مؤلفه‌های مؤثر بر دلبستگی به صورت کیفی نمی‌توان به تنهایی از روش بالا بهره جست، در ادامه از طریق پرسش‌نامه و بررسی داده‌ها ازطریق نرم‌افزار آماری spss22 مورد تحلیل همبستگی قرار می‌گیرند و روابط معنادار بین متغیرهای دخیل در میزان دلبستگی استنباط می‌گردد. یافته‌ها: بیانگر این مطلب می‌باشد که مؤلفه‌های معیار کالبدی نظیر پوشش فضای سبز، تناسبات، توزیع، سلسله‌مراتب و معیار عملکردی با مؤلفه‌های گوناگونی و انطباق‌پذیری رفتاری در فضاهای میانی مجتمع های مسکونی، به ترتیب بیشترین تأثیرگذاری را بر میزان حس دلبستگی ساکنان ایفا می‌کنند. بحث و نتیجه گیری: حاصل از تأثیر مؤلفه‌های کالبدی و عملکردی فضاهای میانی سبب این امر می‌شود، که حوزه‌های مختلف رفتاری در جهت برآورده ساختن طیف گسترده‌ای از نیازهای ساکنان، از جمله میل به تعامل اجتماعی، داشتن حریم و خلوت شخصی شکل گیرند و حس رضایتمندی در نتیجه میزان دلبستگی آنان به مجتمع محل سکونت ارتقا یابد.
Background and Objective: The middle space is at the same time a part of the public and private realm, which is defined by these two and defines them. The middle arena in residential complexes has a hierarchy of social relations, privacy and different territories. Nowadays, due to the destruction of the structure of historic residential architecture, the position of the middle arena has also suffered from deficiencies. The effect of physical and behavioral criteria in the middle spaces of residential complexes in Tehran on the degree of residents' attachment to the complex. Material and Methodology: In the research, first; Data collection has been studied by recording events and fieldwork techniques in three residential complexes in Tehran. Through questionnaire and data analysis, correlation is analyzed through SPSS22 statistical software and significant relationships are inferred between the variables involved in the degree of attachment. Finding: indicate that physical criterion components such as green space coverage, proportions, distribution, hierarchy and performance criteria with various components and behavioral adaptability in the middle spaces of residential complexes, respectively, have the greatest impact on residents' sense of attachment. Discussion and Conclusion: Results of the effect of the physical and functional components of the middle spaces cause those different areas of behavior are formed to meet a wide range of needs of residents, including the desire for social interaction, privacy and a sense of satisfaction as a result Develop their attachment to the residential complex.
_||_
