اندازهگیری انتشار آلودگی هوا خروجی از دودکش واحدهای تولید عایق رطوبتی(ایزوگام) دلیجان
محورهای موضوعی : آلودگی های محیط زیست (آب، خاک و هوا)فائزه برهانی 1 , علیرضا نورپور 2
1 - کارشناسی ارشد، گروه مهندسی عمران- مهندسی محیط زیست، پردیس دانشکدههای فنی، دانشکده محیط زیست، دانشگاه تهران، تهران، ایران.
2 - دانشیار، گروه مهندسی عمران- مهندسی محیط زیست، پردیس دانشکدههای فنی، دانشکده محیط زیست، دانشگاه تهران، تهران، ایران *(مسئول مکاتبات).
کلید واژه: گازهای خروجی, محیطزیست, ایزوگام, آلودگی هوا,
چکیده مقاله :
زمینه و هدف: واحدهای تولید ایزوگام به عنوان یکی از منابع مهم آلاینده هوا می باشند. از این رو اندازه گیری دقیق و آنالیز انتشار این آلاینده ها به عنوان گام اساسی در ارایه راهکارهای کاهش و یا پیشگیری از انتشار این آلاینده ها می باشد. آلاینده های ناشی از فرایند تولید ایزوگام شامل گازهای غیر هیدروکربنی و هیدروکربنی است. هدف از این تحقیق اندازه گیری آلاینده های گازی خروجی(CO ,HC ,CO2 ,SO2 ,NOX (NO+NO2)) از دودکش تعدادی از واحدهای تولید ایزوگام شهرستان دلیجان و مقایسه با استانداردهای موجود می باشد. روش بررسی: در این پژوهش مقادیر مختلف غلظت حجمی(ppm) گازها به وسیله دستگاه آنالایزر گاز Testo350 مورد سنجش قرار گرفت و نمونه ها با استاندارد مدیریت بهداشت، ایمنی، محیط زیست و کیفیت، جهت مطلوب بودن یا نبودن خروجی دودکش ها مقایسه گردیده است. یافته ها: بررسی های تحقیق حاضر نشان می دهد مقادیر خروجی برخی از گازها بالاتر از استاندارد آلاینده های خروجی از دودکش صنایع ایزوگام می باشد و مطابق نتایج ارایه شده بیش ترین میزان تولید گاز آلاینده مربوط به CO، به میزان ppm 678 در فصل زمستان و بیش ترین میانگین غلظت هیدروکربن ها، در فصل تابستان برابر ppm 250 می باشد. بحث و نتیجه گیری: این مطالعه نشان می دهد با توجه به بالا بودن مقادیر برخی از پارامترها نسبت به استاندارد گازهای خروجی دودکش و به دلیل این که ماهیت شیمیایی آن ها سلامت ساکنان شهر دلیجان را به خطر انداخته است و مجاورت این شهرک با دلیجان اهمیت مسأله را جدی تر می کند که نیازمند دقت نظر در اعمال فواصل چنین واحدهایی از مناطق مسکونی و تدوین استانداردها و مقررات جدی تر و به روز جهت کاهشوبازنگری در سیستم های کنترل آلاینده های مذکور اقدام مناسب به عمل آید.
Background and Objectives: Isogam (Waterproofing) Bituminous production units as one of the major sources of air pollutants, make concerns for environmental organizations, research centers and industries in order to mitigate their destructive impacts on the atmosphere. Due to importance of application of these materials in building sectors, many producing units have been developed in Iran. It confronts many Iranian cities with an environmental crisis. Therefore, accurate analysis of pollutant emissions is an essential step while presenting strategies to minimize its harmful effect. Isogam Bituminous production process includes non-hydrocarbon emissions and hydrocarbon gases. The purpose of this research is to measure exhaust gas emissions of the production units of Isogam Bituminous Delijan such as CO, HC, CO2 , SO2 and NOX (NO+NO2), contrasting with the conventional standards. Material and Method: In this research, various values of volumetric gas concentrations (ppm) are measured by analyzer machine named Testo350. Then to analyze the quality of the exhaust gas the health, safety and environmental standards would be applied to the specimen. Findings: According to the presented results, CO is the highest part of pollutants which is 678 ppm in winter and the highest average concentration of hydrocarbons in the summer is 250. Discussion and Conclusion: This study shows that as the values of some parameters is greater than the standard values of exhaust chimney, it is necessary to review the control systems to optimize the emission of pollutants.
1. Jozi, S.A., kaabzadeh, Sh., & Irankhahi, M. 2011. Company risk assessment method Lvlhsazy Ahvazbh "William Fine" management strategies to control and reduce risks to safety, health and environment in the year 2009, Journal of Medical Sciences ,Vol 18, No.1.
2. Naddafi, K., Heydari, M., Hasanvand M.S., & Qaderpour, M. 2008. A comparative study of Tehran air quality in 2006 to 2007, Desalination 1: pp.46-47.
3. Shirazi, H., & Yadghar, A. 2004. Modeling and analyze dispersion of emission pollutants from air pollution mobile sources based on GIS case study: Tehran city,Tehran Air Pollution Control Projects.
4. Al-Jahdali, M.O., & Bin Bisher, A.S. 2008. Sulfur dioxide accumulation in soil plant’s leaves around an oil refinery:a case study from Saudi Arabia, American Journal of Environmental Sciences.;4(1):pp. 84-88.
5. Ghiasedin, M. 2008. Sanitary affects air pollution, air and sound pollution in law Iran, Tehran, Studies& schematization Center Publications 2008; pp.58-62.
6. Mokhtari, V., Khatami, Sh., & Lorestani, B. 2016. Study the air pollution due to Dorud Cement Plant (in Iran), International Journal of Advanced Biotechnology and Research (IJBR) ISSN 0976-2612, Online ISSN 2278–599X,Vol-7, Special Issue-Number4-June, 2016, pp. 653-664.
7. Woodard, F. 2001. Industrial Waste Treatment Handbook, ed. Butterworth–Heinemann, USA. 2001, pp. 201-300.
8. Chavoshi, B., Massoudinjad, M.R., & Adibzadeh, A. 2011. Evaluation the Amount of Emission and Sulfur Dioxide Emission Factor from Tehran Oil Refinery,Butterworth–Heinemann. pp. 233-244.
9. Mirmohammadi, M., Kermaniha, M., & Karimian, B. 2012. Air pollution control materials industry,6th Conference and Exhibition on Environmental Engineering.
10. Mansouri, N., & Khairi, M. 2014. Air Emission Factors and Emission Rates in Asphalt Roofing Manufacturing, International Journal of occupational hygiene.pp. 175-183.
11. Almasi A, Asadi F, Mohamadi M, Farhadi F, Atafar Z, Khamutian R, et al. 2013. Survey of Pollutant emissions from stack of Saman cement factory of Kermanshah city from year 2011 to 2012, Journal of Health's in TheField 2013;1(2):pp.36-44.
12. Boudaghpour, S., & Jadidi, A. 2009. Investigation of the effect of outlet pollutants of cement production industries around Tehran and approaches to control and eliminate pollutants, Intl J Phy Sci 4(9); 2009, pp. 486-495.
13. Shivaram, S. 2014. Measures to conti pollution caused due to cement productions ,A review, International Journal of Emerging Technology and Advanced Engineering, 2014, 4(11):pp. 135-140.
14. Joneidi, A. and M. Assari. 2003. Examining the concentration of some hydrocarbons present in the air of Hamedan, Iran. during the summer and fall of 2001.
15. Daraie, H., Zarandi, S.M., & Piraste, M. 2011. Study of monitoring, maintenance, and problems of electrostatic precipitators in some cement plants in Iran, Knowledge Horizons, Journal of the Medical and Health Sciences University Gonabad 2011: pp. 66-74.
16. Gokhale, Sh. 2009. Air Pollution Sampling and Analysis, Department of Civil Engineering Indian Institute of Technology Guwahati – 781039, Assam, India 2009. pp. 16-26.
17. Jozi, S., Goleiji, N., & MohammadFam, A. 2012. Assessment and management of environmental risk of polyethylene unit of Arya cell Polymer Company by EFMEA method Tehran, Journal of Natural Resources Science and Technology, 2012(IV): pp. 147-159.
1. Jozi, S.A., kaabzadeh, Sh., & Irankhahi, M. 2011. Company risk assessment method Lvlhsazy Ahvazbh "William Fine" management strategies to control and reduce risks to safety, health and environment in the year 2009, Journal of Medical Sciences ,Vol 18, No.1.
2. Naddafi, K., Heydari, M., Hasanvand M.S., & Qaderpour, M. 2008. A comparative study of Tehran air quality in 2006 to 2007, Desalination 1: pp.46-47.
3. Shirazi, H., & Yadghar, A. 2004. Modeling and analyze dispersion of emission pollutants from air pollution mobile sources based on GIS case study: Tehran city,Tehran Air Pollution Control Projects.
4. Al-Jahdali, M.O., & Bin Bisher, A.S. 2008. Sulfur dioxide accumulation in soil plant’s leaves around an oil refinery:a case study from Saudi Arabia, American Journal of Environmental Sciences.;4(1):pp. 84-88.
5. Ghiasedin, M. 2008. Sanitary affects air pollution, air and sound pollution in law Iran, Tehran, Studies& schematization Center Publications 2008; pp.58-62.
6. Mokhtari, V., Khatami, Sh., & Lorestani, B. 2016. Study the air pollution due to Dorud Cement Plant (in Iran), International Journal of Advanced Biotechnology and Research (IJBR) ISSN 0976-2612, Online ISSN 2278–599X,Vol-7, Special Issue-Number4-June, 2016, pp. 653-664.
7. Woodard, F. 2001. Industrial Waste Treatment Handbook, ed. Butterworth–Heinemann, USA. 2001, pp. 201-300.
8. Chavoshi, B., Massoudinjad, M.R., & Adibzadeh, A. 2011. Evaluation the Amount of Emission and Sulfur Dioxide Emission Factor from Tehran Oil Refinery,Butterworth–Heinemann. pp. 233-244.
9. Mirmohammadi, M., Kermaniha, M., & Karimian, B. 2012. Air pollution control materials industry,6th Conference and Exhibition on Environmental Engineering.
10. Mansouri, N., & Khairi, M. 2014. Air Emission Factors and Emission Rates in Asphalt Roofing Manufacturing, International Journal of occupational hygiene.pp. 175-183.
11. Almasi A, Asadi F, Mohamadi M, Farhadi F, Atafar Z, Khamutian R, et al. 2013. Survey of Pollutant emissions from stack of Saman cement factory of Kermanshah city from year 2011 to 2012, Journal of Health's in TheField 2013;1(2):pp.36-44.
12. Boudaghpour, S., & Jadidi, A. 2009. Investigation of the effect of outlet pollutants of cement production industries around Tehran and approaches to control and eliminate pollutants, Intl J Phy Sci 4(9); 2009, pp. 486-495.
13. Shivaram, S. 2014. Measures to conti pollution caused due to cement productions ,A review, International Journal of Emerging Technology and Advanced Engineering, 2014, 4(11):pp. 135-140.
14. Joneidi, A. and M. Assari. 2003. Examining the concentration of some hydrocarbons present in the air of Hamedan, Iran. during the summer and fall of 2001.
15. Daraie, H., Zarandi, S.M., & Piraste, M. 2011. Study of monitoring, maintenance, and problems of electrostatic precipitators in some cement plants in Iran, Knowledge Horizons, Journal of the Medical and Health Sciences University Gonabad 2011: pp. 66-74.
16. Gokhale, Sh. 2009. Air Pollution Sampling and Analysis, Department of Civil Engineering Indian Institute of Technology Guwahati – 781039, Assam, India 2009. pp. 16-26.
17. Jozi, S., Goleiji, N., & MohammadFam, A. 2012. Assessment and management of environmental risk of polyethylene unit of Arya cell Polymer Company by EFMEA method Tehran, Journal of Natural Resources Science and Technology, 2012(IV): pp. 147-159.