تاثیر مصالح و روشهای ساخت بومی بر کاهش مصرف انرژی در خانه های روستایی مناطق جلگه ای گیلان
محورهای موضوعی : معماری و شهرسازی
سارا زهری
1
(
دانشجوی دکتری معماری، گروه معماری، دانشکده هنر و معماری، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات، تهران، ایران
)
منصوره طاهباز
2
(
دانشیار گروه معماری، دانشکده هنر و معماری، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران. (مسوول مکاتبات)
)
ایرج اعتصام
3
(
استاد گروه معماری، دانشکده هنر و معماری، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات، تهران، ایران
)
کلید واژه: اقلیم معتدل و مرطوب, منطقه جلگه‌ای, مصالح بومی, مصرف انرژی, خانه روستایی,
چکیده مقاله :
معماری بومی هر منطقه ای در سازگاری با طبیعت و اقلیم محلی و با تکیه بر منابع موجود در محل شکل می گیرد. روستاهای استان گیلان دارای معماری بومی غنی و ارزشمندی هستند، اما در سال های اخیر با رشد شهرنشینی، سرعت گرفتن ساخت و ساز و استفاده از روش های ساخت و مصالح جدید، سیمای روستاها و شهرهای این منطقه دستخوش تغییر شده است. ذخیره انرژی یکی از عو امل مهم دستیابی به توسعه پایدار است. از آنجا که راهکارهای معماری بومی در گذر زمان، و توسط افراد محلی آشنا با اقلیم و اکوسیستم هرمنطقه شکل می گیرد، مطالعه معماری بومی برای باز زنده سازی میراث بومی ضروری به نظر می رسد. مقاله حاضر با مطالعه معماری بومی روستایی بخش جلگه ای گیلان، تاثیر استفاده از مصالح و روش های بومی بر کاهش اثرات نامطلوب زیست محیطی را مورد ارزیابی قرار می دهد. در این راستا، با انتخاب سه گونه از خانه های بومی منطقه جلگه ای گیلان(شرق، غرب و مرکز)، میزان مصرف انرژی آن ها با استفاده از مصالح بومی و جدید به روش شبیه سازی تحلیل می شود. این پژوهش بر مبنای این فرضیه استوار است، که بازشناسی راهکارهای اکولوژیک معماری بومی و به کارگیری آن ها در معماری جدید می نواند باعث کاهش مصرف منابع و در نتیجه کاهش اثرات نامطلوب محیط مصنوع بر زیستگاه طبیعی شود. بر اساس نتایج به دست آمده، میزان انرژی مصرفی خانه های روستایی با مصالح بومی به میزان قابل ملاحظه ای کمتر از مصرف انرژی با مصالح جدید است. نتایج شبیه سازی نشان می دهد، که عملکرد پی شکیلی، دیوار زگالی و سقف کلوشی از نظر میزان تبادل حرارت با محیط خارج مطلوب تر از مصالح و روش های جدید است.
Background and Objective: Gilan province has a rich and precious vernacular architecture, which takes place in perfect harmony with nature and local climate. The aim of this study is recognition of solutions of vernacular architecture and applying them in new architecture to reduce energy consumption and thus reduce the adverse effects of built environment on the natural habitat.Method: In orderto study the amount of energy consumption in vernacular rural houses of plain areas of Gilan using local and new material and methods, three types of vernacular houses in plain areas of Gilan(East, West and Central) are chosen, and their energy consumption using traditional and new materials are analyzed with simulation method.Findings: Based on simulation results, the amount of energy consumption during a year in Rafiee, Amini and Mohtashamtalab house with local materials is 1176/842, 185/03, 164/02 kw/h less than the amount of energy consumption with new materials.Discussion and Conclusion: Simulation results show that the amount of energy consumption in rural houses with local materials is significantly less than energy consumption using new materials. It shows that performance of Shakili foundation, Zegaly wall and Klushy roof in terms of the amount of heat exchange with the environment is more favorable than new materials and techniques.
1. Vellinga, M., 2015.Vernacular architecture and sustainability: Two or three lessons, CRC Press, 2015, pp. 3- 5.
2. Halicioglu, H., 2012. “Analysis of vernacular architecture in terms of sustainable considerations: the case of Sirince village in western Turkey”, Alam Capita, No.2, Vol. 5,pp. 39-54.
3. Khakpour, M., 2007. “Architecture of Shakili Houses”, 1st print, Rasht, Ilia Culture. (in Persian)
4. Torus, B., 2011. “Learning from vernacular turkish house: designing mass-customized houses in Mardin”, Intercultural Understanding, vol. 1, pp. 105-112.
5. Murakami, Sh., Ikagi, T., 2008. Evaluating environmental performance of vernacular architecture through CASBEE, Institue for Building Environment and Energy Conservation(IBEC).
6. Philokyprou, M. et al. 2014. examination and assessment of the environmental characteristics of vernacular rural settlements in varying topographies in Cyprus, World sustainable Building Barcelona Conference.
7. Tahbaz, M. 2017. “Climatic Architecture/ Climatic Design”, 2nd print, Tehran, Shahid Beheshti University. (in Persian)
8. Correia, M., Dipasquale, L., Mecca, S. 2014. “Versus heritage for tomorrow, vernacular knowledge for sustainable architecture”, Firenze University Press, PP. 13.
9. Armaghan, M., Gorji Mahlabani, Y., 2009. The Values of Vernacular Architecture of Iran in Relation with Sustainable Architecture Approach. JHRE. No. 28, Vol. 126, pp. 20-35. (in Persian)
10. Gorji Mahlabani, Y., Daneshvar, K., 2010. “Impact of Climate on the Principles of Gilan Traditional Architecture”, Armanshahr, No. 4, Vol. 3, pp. 135-145. (in Persian)
12. Torkashvand, A., Raheb, G., 2014. “Typology of Rural Housing in Gilan Province”, 1st print, Tehran, Housing foundation of Islamic Revolution. (in Persian)
14. Ghobadian, V., 1994. “Climatic Analysis of the Traditional Iranian Buildings”, Tehran, Tehran University. (in Persian)
15. Taleghani, M., 2010. “Amini Home”, 1st print, Tehran, Rozaneh Pub. (in Persian)
16. Mousavi, A., Chehre Ara, M., 2016. “Gilan Rural Heritage Museum”, 1st print, Cultural Heritage, Handcrafts and Tourism Organization of Iran. (in Persian)
17. Memarian, Gh., 2008. “Familiarity with Iranian residential architecture/ extroverted typology”, 5th print, Iran University of Science and Technology. (in Persian)
18. http://www.designbuilder.co.uk/
19. Documents of Gilan Cultural Heritage Museum. (in Persian)
_||_
1. Vellinga, M., 2015.Vernacular architecture and sustainability: Two or three lessons, CRC Press, 2015, pp. 3- 5.
2. Halicioglu, H., 2012. “Analysis of vernacular architecture in terms of sustainable considerations: the case of Sirince village in western Turkey”, Alam Capita, No.2, Vol. 5,pp. 39-54.
3. Khakpour, M., 2007. “Architecture of Shakili Houses”, 1st print, Rasht, Ilia Culture. (in Persian)
4. Torus, B., 2011. “Learning from vernacular turkish house: designing mass-customized houses in Mardin”, Intercultural Understanding, vol. 1, pp. 105-112.
5. Murakami, Sh., Ikagi, T., 2008. Evaluating environmental performance of vernacular architecture through CASBEE, Institue for Building Environment and Energy Conservation(IBEC).
6. Philokyprou, M. et al. 2014. examination and assessment of the environmental characteristics of vernacular rural settlements in varying topographies in Cyprus, World sustainable Building Barcelona Conference.
7. Tahbaz, M. 2017. “Climatic Architecture/ Climatic Design”, 2nd print, Tehran, Shahid Beheshti University. (in Persian)
8. Correia, M., Dipasquale, L., Mecca, S. 2014. “Versus heritage for tomorrow, vernacular knowledge for sustainable architecture”, Firenze University Press, PP. 13.
9. Armaghan, M., Gorji Mahlabani, Y., 2009. The Values of Vernacular Architecture of Iran in Relation with Sustainable Architecture Approach. JHRE. No. 28, Vol. 126, pp. 20-35. (in Persian)
10. Gorji Mahlabani, Y., Daneshvar, K., 2010. “Impact of Climate on the Principles of Gilan Traditional Architecture”, Armanshahr, No. 4, Vol. 3, pp. 135-145. (in Persian)
12. Torkashvand, A., Raheb, G., 2014. “Typology of Rural Housing in Gilan Province”, 1st print, Tehran, Housing foundation of Islamic Revolution. (in Persian)
14. Ghobadian, V., 1994. “Climatic Analysis of the Traditional Iranian Buildings”, Tehran, Tehran University. (in Persian)
15. Taleghani, M., 2010. “Amini Home”, 1st print, Tehran, Rozaneh Pub. (in Persian)
16. Mousavi, A., Chehre Ara, M., 2016. “Gilan Rural Heritage Museum”, 1st print, Cultural Heritage, Handcrafts and Tourism Organization of Iran. (in Persian)
17. Memarian, Gh., 2008. “Familiarity with Iranian residential architecture/ extroverted typology”, 5th print, Iran University of Science and Technology. (in Persian)
18. http://www.designbuilder.co.uk/
19. Documents of Gilan Cultural Heritage Museum. (in Persian)
