ساخت اجتماعی سنگهه در جوامع بودایی تهرَوادهای

محورهای موضوعی : مسیحیت

ارسطو میرانی ¹ (ندارد)

تاریخ دریافت : 1388/10/05 تاریخ پذیرش : 1388/12/07 تاریخ انتشار : 1388/07/01

کلید واژه: بودایی, سنگهه, راهبان, راهبه ها, تهره واده, وینیه,

چکیده مقاله :

سنگهه به معنای نظامی رهبانی مبتنی بر زندگی گروه راهبان یا راهبه های بودایی است که با هم جمع شده وجماعت مشخصی را در صومعه بنابر اصول وینیه برپا می دارند. این نظام، مهمترین نهاد دینی در جوامعتهرَوادهای و مبتنی بر روابط میان اعضاء و رابطۀ متقابل اعضاء آن با عوام جامعه است. درون سنگهه راهبان ازمنزلت و مزایای نسبتاً برابری برخوردارند اما میان راهبان و راهبه ها از جنبه های متعددی تبعیض وجود دارد.ممنوعیت فعالیت اقتصادی راهبان تداوم حیات سنگهه را به حمای تهای مالی عوام وابسته می کند و سنگههبرای حفظ این حمای تها، از یک سوی کارکردهای اجتماعی خاصی را برعهده گرفته و از سوی دیگر، به رغمتأکید مذهب تهرَواده بر راست کیشی و بدعت گریزی، باورهایی را در میان عوام مطرح نموده است که باتعالیم منتسب به بودا تفاوت و حتی مغایرت دارند.

چکیده انگلیسی:

Sangha as a group of monks and nuns that come together to construct amonastic community based on the principles of vinaya, is the mainreligious institution in a Theravādin society. Sangha's structure is basedon its members' relationship with each other and with their surroundingsociety. Within Sangha there is an obvious equality among monks onthe one hand, and a distinctive discrimination between monks and nuns.Prohibition of Monk's and nun's economic activity except for begginghas made Sangha's continuity dependent on laymen's economicsupports, and Sangha, trying to hold these supports, has undertakencertain social functions. Moreover, despite the emphasis on orthodoxyand avoidance of religious innovations in Theravādin Buddhism, it hasspread some beliefs which are different from and sometimes even incontrast with Buddha's teachings.