مطالعه تاثیر روغن زیتون بر نوزایش بافت پوششی در ترمیم زخم تجربی ایجاد شده در پوست موش صحرایی

محورهای موضوعی : پاتوبیولوژی مقایسه ای

مرضیه ابوئی مهریزی، اکرم عیدی ، پژمان مرتضوی . ¹

1 -

تاریخ دریافت : 1395/06/04 تاریخ پذیرش : 1395/06/04 تاریخ انتشار : 1395/05/01

کلید واژه: روغن زیتون, زخم تمام ضخامت پوست, موش صحرایی,

چکیده مقاله :

روغن زیتون برای اهداف پزشکی مورد استفاده قرار می‌گیرد و اثرات سودمندی بر بیماریهای قلبی ـ عروقی، متابولیک، التهابی و خودایمنی دارد. هدف از این تحقیق بررسی اثر تیمار موضعی روغن زیتون بر ترمیم زخم پوست در موش صحرایی می‌باشد. بعد از ایجاد یک زخم جلدی تمام ضخامت در پشت 60 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار به 6 گروه کنترل، شم، درمان با دوزهای 2، 5 و 10% روغن زیتون و استاندارد تقسیم شدند. گروه کنترل هیچ تیماری دریافت نکرد. گروه شم، اوسرین را به عنوان پایه پماد دریافت کرد. گروه درمان، روغن زیتون در دوزهای 2، 5 و 10% محلول در اوسرین دریافت کرد. گروه استاندارد با فنی توئین 1% درمان گردید. میزان بهبودی زخم پوست در روزهای 3، 7، 11، 14، 18، 21 بعد از ایجاد جراحت مورد ارزیابی قرار گرفت و جهت بررسی های هیستولوژی در روزهای 3، 7 ،14 و 21 موش‌ها آسان کشی شدند. از محل ترمیم زخم همراه با اندکی از پوست سالم مجاور، نمونه‌های بافتی تهیه و به روش تری کرم ماسون رنگ آمیزی شد. در اندازه گیری محل زخم کاهش معنی داری در میزان قطر زخم در گروه‌های درمان و استاندارد در مقایسه با گروه کنترل مشاهده شد. در مطالعات ریزبینی افزایش معنی داری در میزان نوزایش بافت پوششی در روز 14 در گروه‌های درمان و استاندارد در مقایسه با گروه کنترل مشاهده شد. نتایج نشان داد که روغن زیتون به طور معنی‌داری ترمیم زخم را تسریع می‌کند. اثر روغن زیتون بر ترمیم زخم احتمالا به افزایش نوزایش بافت پوششی مربوط می‌شود.

چکیده انگلیسی:

Olive oil has been used for medical purposes. It has beneficial effects on cardiovascular and metabolic diseases, inflammatory and autoimmune diseases. The objective of this study was to find out the efficacy of topical administration of olive oil on dermal wound healing in rats. After creating full-thickness skin wounds on the back of 60 male Wistar rats, rats randomly divided into six groups, as control, sham, treatment and standard. Control group was intact. Sham group received eucerin as vehicle. Treated group received the olive oil at doses 2, 5 and 10%, dissolved in eucerin. Standard group were treated with phenytoin ointment 1%. Wound healing rats were calculated on days 3, 7, 11, 14, 18 and 21 post-wounding and the wound tissues were harvested at 3, 7, 14 and 21 days for histological studies. All of rats were sacrificed, and the skin around incision area was dissected and stained by Masson’s trichrome methods for tissue analysis. The results indicated a significant decrease in the diameter of wound in the treated and standard groups comparing to the control groups. A significant increase in the rate of re-epithelialization was observed at 14 days in the treated and standard groups compared to the control group. The results demonstrate that olive oil significantly accelerates cutaneous wound healing and its effect may be due to the increased re-epithelialization. It was concluded that it can be considered as a therapeutic agent for wound healing