ارزیابی سرولوژیکی تاثیر تجویز سولفات منیزیم بر عملکرد کلیه متعاقب القا ایسکمی ـ رپرفیوژن در موش صحرایی
محورهای موضوعی : پاتوبیولوژی مقایسه ایاحمد اصغری، نگین جمشیدی، مهرداد نشاط، پژمان مرتضوی . 1
1 - .
کلید واژه: کلیه, ایسکمی ـ رپرفیوژن, سولفاتمنیزیم, موش صحرایی,
چکیده مقاله :
ایسکمی رپرفیوژن عبارت است از بازگشت مجدد خون به بافت ایسکمیک. هدف از این تحقیق بررسی سرولوژیکی تاثیر تجویز سولفات منیزیم بر عملکرد کلیه متعاقب القا ایسکمی_رپرفیوژن در موش صحرایی می باشد. در این مطالعه از 25 سر موش صحرایی نر بالغ نژاد ویستار استفاده شد که بصورت تصادفی به 5 گروه 5 تایی تقسیم شدند. گروه sham: موشهای این گروه هیچ دارویی دریافت نکرده و مساوی با سایر گروه ها آب مقطر گاواژ گردید و پس از یک هفته، نمونه خونی اخذ گردید. گروه کنترل(IR) : این گروه تا زمان ایجاد ایسکمی رپرفیوژن هیچ دارویی دریافت نکرده و بعد از یک هفته محوطه بطنی آنها باز شد و عروق کلیه ها توسط پنس غیر ضربه ای بسته و بعد از 45 دقیقه آزاد شد و 8 ساعت بعد از آن اخذ نمونه خونی صورت گرفت. گروه سوم: یک هفته قبل از القا ایسکمی، سولفات منیزیم (mg/kg25) گاواژ شد و بعد از یک هفته محوطه بطنی آنها باز شد، عروق کلیه ها توسط پنس غیر ضربه ای بسته و بعد از 45 دقیقه آزاد گردید و 8 ساعت پس از آن، نمونه خونی گرفته شد. گروه چهارم: یک هفته قبل ازایسکمی، سولفات منیزیم (mg/kg50) گاواژ شد و بعد از یک هفته محوطه بطنی آنها باز شده و عروق کلیه ها توسط پنس غیر ضربه ای بسته شده و بعد از 45 دقیقه آزاد گردید. سپس 8 ساعت بعد از آن، اخذ نمونه خونی صورت گرفت. گروه پنجم: یک هفته قبل از ایجاد ایسکمی، سولفات منیزیم(mg/kg100) گاواژ شد و بعد از یک هفته محوطه بطنی آنها باز شده و عروق کلیه ها توسط پنس غیر ضربه ای بسته شده و بعد از 45 دقیقه آزاد گردید. سپس 8 ساعت بعد از آن نمونه خونی اخذ شد. در روزهای صفر(قبل از تجویز دارو)، بعد از پایان ایسکمی و 8 ساعت پس از بازخونرسانی، نمونه خونی جمع آوری شد و مقادیر تغییرات سرولوژیکی کراتینین سرم وBUN مورد بررسی قرار گرفت. دادههای حاصل مورد آنالیز آماری قرارگرفت)05/0(p
Ischemia reperfusion is a Cellular damage that occurs on return of blood to the ischemic tissue. In this study the preventive effects of magnesium sulfate on complications induced by ischemia reperfusion was investigated. In this study, 25 male Wistar rats were used randomly divided into 5 groups of 5.The Sham group: The group has not received any medication and after only a week, blood sample was collected. The Control group (IR): The group has not received any medication before ischemia reperfusion. After a week the abdominal cavity was opened and a renal vessel were closed with non-traumatic forceps and after 45 min were released, then 8 hours later blood sample was collected. The third group (25mg/kg): This group was administrated orally with magnesium sulfate (25 mg/kg) for a week and after a week the abdominal cavity was opened, and renal vessels were closed with non-traumatic forceps and after 45 min were released then 8 hours later blood sample was collected. The forth group (50mg/kg): The group was administrated orally with magnesium sulfate(50mg/kg) for a week, and after a week the abdominal cavity was opened, and renal vessels were closed with non-traumatic forceps and after 45 min were released, then 8 hours later, blood sample was collected. The fifth group (100mg/kg): The group was administrated orally with magnesium sulfate (100mg/kg) for a week, and the abdominal cavity was opened after a week, and renal vessels were closed with non-traumatic forceps and after 45 min were released, then 8 hours later, blood sample was collected. At day zero (before drug administration) and after the end of ischemia-reperfusion and 8 hours later, blood samples were collected and serum creatinine and BUN levels were examined. Data was analyzed statistically (P<0.05). The result of this study shows that serum BUN and creatinine levels, in pretreated groups with Magnesium sulfate in contrast with untreated groups are lower. Consequently Magnesium sulfate could prevent ischemia-reperfusion induced injury to the kidney.