رابطه سازمان فضایی و نفوذپذیری شهر با میزان امنیت اجتماعی از نظر شهروندان بر اساس مدل CPTED (مطالعه موردی: شهر کرج

محورهای موضوعی : مطالعات مدیریت شهری

روزبه خلقت دوست ¹ ( مسئول مکاتبات )
افسانه زمانی مقدم ² ( ندارد )
سیده تناز شمس آبادی ³ ( ندارد )

تاریخ دریافت : 1394/01/17 تاریخ پذیرش : 1394/01/17 تاریخ انتشار : 1392/08/01

کلید واژه: : سازمان فضایی و نفوذپذیری, شهر, امنیت اجتماعی, مدل CPTED,

چکیده مقاله :

مقدمه و هدف پژوهش: هدف آرمانی این پژوهش ارتقاء سطح امنیت اجتماعی در شهرها به کمک طراحی سازمان فضایی[i] و نفوذپذیری شهر به عنوان یکی از مؤلفه‌های اصلی طراحی شهری می‌باشد. هدف ویژه، تعیین رابطه این مؤلفه با میزان امنیت اجتماعی است و بدین جهت فرض گردیده است که بین این مؤلفه با میزان امنیت اجتماعی رابطه وجود دارد. روش پژوهش: جامعه آماری، شهر کرج می‌باشد و حجم جامعه آماری 1732275 نفر می‌باشد. روش نمونه‌گیری خوشه‌ای چند مرحله‌ای می‌باشد که با استفاده از روش تصادفی طبقه‌ای نمونه‌گیری شده است. با توجه به جدول کرجسی- مورگان، حجم نمونه 384=n می‌باشد. نهایتاً با استفاده از روش‌های مطالعه کتابخانه‌ای و میدانی به جمع‌آوری داده‌ها پرداخته شده و داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار تحلیل آماری SPSS مورد تجزیه و تحلیل و روابط بین آن‌ها مورد سنجش قرار گرفته است. یافته‌ها: نتایج پژوهش نشان می‌دهد که میان شاخص‌های سازمان فضایی و نفوذپذیری شهر با میزان امنیت اجتماعی رابطه‌ای قوی وجود دارد. علاوه بر این، بهبود شاخص‌های سازمان فضایی و نفوذپذیری شهری، منجر به کاهش میزان جرائم رخ داده و در نتیجه افزایش میزان امنیت اجتماعی شده است. نتیجه‌گیری: با توجه به تأیید فرضیه‌های، به نظر می‌رسد که می‌توان با بهبود و طراحی مجدد شاخص‌های سازمان فضایی و نفوذپذیری شهری، بسترهای وقوع جرم در جامعه را کاهش داده و در نتیجه میزان امنیت اجتماعی را افزایش داد. [i] Spatial Structure

چکیده انگلیسی:

Introduction and purpose of research: This research was performed with the total purpose of improving social safety in cities by using the design of the urban spatial structure and permeability which is one of the main components of urban designing. Specific goal of this research was determining the relationship between the "urban spatial structure and permeability" and the rate of the social safety. For this purpose, it is hypothesized that there is a relationship between this component and the rate of social safety. Method of research: Statistical population of this research are the residences of ten municipality regions of Karaj and the population size is 1732275 on the basis of the population and housing census which was held by Iran Statistics Center in 2006. The sampling method was stratified random sampling and the minimum size of the sample was 384 samples on the basis of the Krejcie-Morgan table. Eventually, data was collected by using library and field study methods, and was processed and analyzed by using SPSS statistical analysis software and the relationships between these data were tested. Findings: The results of the research show that there is a strong relationship between the indictors of “urban spatial structure and permeability” and social safety. Furthermore, improvement of the indictors of “urban spatial structure and permeability” results in the decrease of the fields of criminal actions in the society and consequently, increase of the rate social safety. Conclusion: Because the hypotheses of the research were verified, it seems that we can decrease the fields of criminal actions in the society and increase the rate of social safety by improving and re-designing the indictors of “urban spatial structure and permeability”.