نقش مولفه‌ها و عناصر فرهنگی در رضایتمندی ساکنین مجموعه‌های مسکونی سازمانی در ایران(مطالعه موردی:شهر اهواز)
محورهای موضوعی : مطالعات مدیریت شهریصبا میردریکوندی 1 , مصطفی مسعودی نژاد 2 , بهزاد وثیق 3
1 - دانشجوی دکتری معماری، گروه معماری، واحد اهواز، دانشگاه آزاد اسلامی، اهواز، ایران.
2 - دکتری معماری، استادیار گروه معماری، واحد اهواز، دانشگاه آزاد اسلامی، اهواز، ایران.
3 - دکتری معماری، دانشیار مدعو گروه معماری، واحد اهواز، دانشگاه آزاد اسلامی، اهواز، ایران/دانشگاه صنعتی جندی شاپور، دزفول، ایران. vasiq@jsu.ac.ir
کلید واژه:
چکیده مقاله :
مقدمه و هدف پژوهش: به دنبال رشد فزاینده جمعیت شهری و مهاجرت‌های روستایی در دهه‌های اخیر در ایران چهره مسکن و کیفیت سکونت تغییر یافت. توسعه این پدیده بدون برنامه ریزی صحیح و عدم توجه به مسائلی از جمله عوامل فرهنگی در فضای تعاملی سکونتگاهی منجر به بروز رفتارهایی از ساکنین می‌گردد که مخل و از بین برنده فرهنگ سکونتی است. که توجه صرف به مسائل کمی و نادیده انگاشتن کیفیت در فضاهای مسکونی موجب تشدید معضلاتی در این فضاها گشته و به تبع آن باعث ایجاد نارضایتی ساکنان از محیط‌های مسکونی خود شده است. هدف: پژوهش حاضر به ارزیابی و سنجش تاثیر نقش مولفه‌ها و عناصر فرهنگ در معماری مسکن سازمانی و احساس رضایتمندی ساکنان پرداخته است. در این پژوهش اقدام به تحلیل تأثیر مؤلفه‌های فرهنگ بر رضایتمندی در دو مجموعه مسکونی سازمانی نیروی انتظامی شهرستان اهواز شد. روش پژوهش: نوع پژوهش حاضر کاربردی است و روش تحقیق به صورت توصیفی از نوع همبستگی است، جهت جمع آوری اطلاعات مورد نیاز از روش میدانی (پرسشنامه) استفاده شده است. تعداد افراد انتخاب شده جهت حجم نمونه آماری بر اساس روش نمونه گیری تصادفی ساده و بر طبق فرمول تعیین حجم نمونه کوکران 285 ساکن در نظر گرفته شده است.که پس از جمع آوری داده‌ها، به منظور تحلیل آنها، اطلاعات با استفاده از روش و تکنیک‌های آماری و نرم افزار21 Spss مورد تجزیه و تحلیل آماری قرارگرفته است. یافته‌ها: بر این اساس نتایجی که در بخش کمی حاصل گردید، حاکی از رابطه معنا دار میان مؤلفه‌هایی مانند جنبه‌های فضایی، ایمنی وآرامش، جنبه‌های انسانی،هویت اجتماعی و فرهنگی جنبه‌های عملکردی در دو مجموعه مسکونی از نظر پاسخگویان حاصل گردید.
Statement of the problem: following the increasing growth of the urban population and rural migrations in recent decades in Iran, the face of housing and the quality of residence have changed. The development of this phenomenon without proper planning and not paying attention to issues such as cultural factors in the interactive space of the settlement leads to the emergence of behaviors from the residents that disrupt and destroy the residential culture. that only paying attention to quantitative issues and ignoring quality in residential spaces has aggravated problems in these spaces and as a result has caused residents to be dissatisfied with their residential environments. Purpose: The present research has evaluated and measured the impact of the role of culture components and elements in organizational housing architecture and residents' sense of satisfaction. In this research, the effect of culture components on satisfaction was analyzed in two organizational residential complexes of Ahvaz police force. Research method: The type of the current research is applied and the research method is descriptive and correlational. Field method (questionnaire) was used to collect the required information. The number of people selected for the statistical sample size based on the simple random sampling method and according to Cochran's sample size formula is considered to be 285 residents. After collecting the data, in order to analyze them, the information using the method Statistical techniques and Spss 21 software have been subjected to statistical analysis. Findings: Based on this, the results obtained in the quantitative part indicate a meaningful relationship between components such as spatial aspects, safety and peace, human aspects, social and cultural identity, and functional aspects in two residential complexes according to the respondents
