تبیین الگوی همگرایی منطقه ای؛ مورد: جنوب غرب آسیا
محورهای موضوعی : جغرافیای سیاسیسامره یعقوبی 1 , عزت اله عزتی 2 , ابراهیم رومینا 3
1 - دانشجوی دکتری جغرافیای سیاسی،گروه جغرافیا ،دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات ،تهران، ایران
2 - دانشیار گروه جغرافیا ، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات،تهران، ایران
3 - استادیار گروه جغرافیا ، دانشگاه تربیت مدرس ،تهران ، ایران
کلید واژه: همگرایی, " همگرایی منطقه ای, " جنوب غرب آسیا,
چکیده مقاله :
کشورهای جنوب غرب آسیا دارای چالش های سیاسی، فرهنگی، مذهبی، اقتصادی و ایدئولوژیکی متعددی هستند که از سوی دیگر فاقد ساختار منطقه ای فراگیر هستند تا بتوانند در راستای حل و فصل منازعات و چالش های شکل گرفته گام بردارند و کارکردهای یک ساختار منطقه ای فراگیر با هدف حل و فصل منازعات و چالش های موجود در جنوب غرب آسیا به عنوان مسأله این پژوهش است. داده های مورد نیاز تحقیق به روش کتابخانه ای و میدانی جمع آوری شده است و روش تجزیه و تحلیل در بخش کتابخانه ای توصیفی و تحلیلی است و در بخش میدانی نیز از آزمون تی تک نمونه ای استفاده شده است. یافته های تحقیق بر اساس نظر جامعه آماری حاکی از آن است، عواملی همچون مقابله کشورهای منطقه با مخاطرات طبیعی نظیر ریزگردها و آلودگی های زیست محیطی، شکل گیری سازمان های منطقه ای مانند کنفرانس اسلامی، اکو و...، دسترسی بیشتر کشورهای منطقه به آب های بین المللی، همکاری مشترک ایران، عراق و ترکیه برای مقابله با اقدامات تجزیه طلبانه اقلیم کردستان، حذف روادید و کاهش تعرفه های گمرکی، مهمترین بنیان های تحقق همگرایی در جنوب غرب آسیا می باشد.
Southwest Asia countries engage in many political, cultural, religious, economic and ideological challenges; these countries lack a comprehensive regional structure and, hence, are unable to take a step to resolve the created conflicts and challenges. Functions of a comprehensive regional structure aimed at resolving the conflicts and challenges in Southwest Asia is the main problem of this research. the required research data were collected using both the library and field methods. Descriptive-analytical and one sample t-test approaches were used for the library and field methods respectively. Based on the population of the research, the findings of the research indicate that factors such as the confrontation of the countries with natural hazards like ultrafine dust and environmental pollution, the formation of regional organizations such as the Islamic Conference, etc, the access of the most countries of the region to international waters, joint cooperation of Iran, Iraq and Turkey to counter the Kurdistan region's separatist actions, visa waiver and tariff cuts are the most important bases for achieving integration in Southwest Asia.
_||_
