شبیه‌سازی یک الگوی مناسب پوشش گیاهی برای حفاظت و احیاء حوزه آبخیز تجن با استفاده ازTOPSIS و AHP

محورهای موضوعی : آمایش سرزمین

فاطمه رجائی ¹ (بورسیه هیات علمی دانشگاه زنجان)
عباس اسماعیلی ساری ² (هیات علمی دانشگاه تربیت مدرس)
عبوالرسول سلمان ماهینی ³ (عیات علمی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان)
مجید دلاور ⁴ (هیات علمی دانشگاه تربیت مدرس)
علی رضا مساح بوانی ⁵ (هیات علمی دانشگاه تهران)
مصطفی قلی پور ⁶ (دانشجوی دکتری دانشگاه گرگان)

تاریخ دریافت : 1396/02/04 تاریخ پذیرش : 1397/05/26 تاریخ انتشار : 1397/08/01

کلید واژه: سناریو سازی, سنجه‌های سیمای سرزمین, کلمات کلیدی: اتصال لکه‌های پوشش گیاهی, روش TOPSIS,

چکیده مقاله :

چکیده ﺗﻐﯿﯿﺮ و ﺗﺨﺮﯾﺐ ﻃﺒﯿﻌﺖ تحت تأثیر فعالیتهای اﻧﺴان اﻓﺰاﯾﺶ یافته اﺳﺖ که از ﻧﺘﺎﯾﺞ ﻋﻤﺪه آن می‌توان به ﺗﻐﯿﯿﺮات ﺳﯿﻤﺎی ﺳﺮزﻣﯿﻦ اشاره کرد. اﯾﻦ تحقیق با هدف تعیین بهترین سناریو حفاظتی و احیا تغییرات کاربری اراضی آینده با تاکید بر اتصال لکه های پوشش گیاهی طبیعی در حوزه تجن انجام شد. پیش‌بینی اﺛﺮات اکولوژیکی ﻫﺮ ﯾﮏ از سناریوهای ﻣﺪﯾﺮﯾﺘﯽ ﺑﺮ اﺳﺎس ﻣﻘﺎدﯾﺮ سنجه‌ها تعیین و سپس بهترین سناریو بر اساس راه‌حل عکس ایده‌آل (TOPSIS) اﻧﺘﺨﺎب گردید. ﻧﺘﺎﯾﺞ سنجه‌های سیمای سرزمین نشان داد اجرای بهترین سناریوی حفاظتی و احیا در آﺑﺨﯿﺰ تجن ﺑﺎﻋﺚ کاهش ﺗﻌﺪاد ﻟﮑﻪ از 9900 لکه به 4657 لکه در ﭘﻮﺷﺶ ﮔﯿﺎﻫﯽ طبیعی گردیده است که نشانه‌ای از کاهش تجزیه و تکه‌تکه شدن سیمای سرزمین است. روﯾﮑﺮد ﻣﻮرد اﺳﺘﻔﺎده در اﯾﻦ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ اﻣﮑﺎن ﭘﯿﺶﺑﯿﻨﯽ ﻧﺘﺎﯾﺞ اﮐﻮﻟﻮژﯾﮏ تغییرات کاربری اراضی جهت دستیابی به اﻫﺪاف ارزﯾﺎﺑﯽ و ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ ﯾﮑﭙﺎرﭼﻪ مناسب تر در آﺑﺨﯿﺰ را ﻓﺮاﻫﻢ ﻣﯽﻧﻤﺎﯾﺪ.

چکیده انگلیسی:

Abstract Change and destruction of the environment by human activities, has been increased that results can be pointed out to the landscape change. This paper aims to determine the best scenario to protect and restore land cover changes in the future with an emphasis on the patches connection of natural vegetation. Predict the ecological impacts of management scenarios based on metrics values determine and then the best scenario-based TOPSIS method was selected. In addition, the implementation of the scenario of protection and restoration in the watershed Tajan will be reduce the number of patches from 7600 to 4657 patches in natural vegetation and will cause better connectivity that is a sign of decreasing degradation and fragmentation of the landscape in the study area. The approach used in this study the possibility of predicting the ecological results of land use for achieve the objectives of the assessment and better integrated management of the watershed changes provides.