فصل‌گرایی و دیدگاه پیش‌فرض جهت تبیین تجربه‌ی بصری
محورهای موضوعی : فلسفه
1 -
کلید واژه: تجربه‌ی بصری, فصل‌گرایی, دیدگاه پیش‌فرض, محافظه‌کاری معرفت‌شناختی, تمیزناپذیری,
چکیده مقاله :
بنا به استدلال مارتین، فصل گرایی دیدگاه پیش فرض جهت تبیین تجربه ی بصری است. فصل گرایی در این استدلال، بر مفهوم تمیزناپذیری استوار است: یک رویداد یک تجربه ی بصری است اگر و تنها اگر در خلال درون نگری از تجربه ی ادراک مطابق با واقع تمیزناپذیر باشد. در نتیجه ی این استدلال نظریه‌های نوع مشترک به لحاظ معرفت شناختی غیرمحافظه کار هستند؛ چراکه به یک اصل معرفت شناختی اساسی متعهّد هستند. پس فصل گرایی، که به لحاظ معرفت شناختی محافظه کار است (به این اصل ملزم نیست)، دیدگاه پیش فرض است. به این استدلال نقدهایی وارد شده است. بنا به نقد اصلی، شرط تمیزناپذیری نه شرط لازم و نه شرط کافی برای تجربه ی بصری است. من به این نقد اصلی و نیز نقدهای دیگر خواهم پرداخت. با بررسی انتقادی آن‌ها و نیز پاسخ های مارتین، از این ادعا دفاع می کنم که استدلال مارتین در دفاع از ایده ی فصل گرایی به مثابه ی دیدگاه پیش فرض ناموفق است. یکی از دلایل اصلی برای این ادعا آن است که پاسخ های مارتین به نقد اصلی روشن و موجّه نیستند. پس تا زمان رفع ابهامات نمی توان تمیزناپذیری را شرط تجربه ی بصری دانست. هم چنین توضیح می دهم که استدلال مارتین، حتی اگر معتبر باشد، تنها نتیجه می دهد که نظریه‌های نوع مشترک دیدگاه پیش فرض نیستند، نه این‌که فصل گرایی دیدگاه پیش فرض است. برای آن که این استدلال به نتیجه ی دلخواه مارتین برسد، باید گام های دیگری برداشته شود. بنا به یک گام، باید نشان داده شود که دیدگاه دیگری نمی تواند دیدگاه پیش فرض باشد. نشان می دهم که تردیدهای قابل ملاحظه ای در این خصوص وجود دارد. به علاوه استدلال می کنم که فصل گرایی مبتنی بر مفهوم ترکیب فصلی متفاوت از فصل گرایی مبتنی بر مفهوم تمیزناپذیری است. این فصل گراییِ متفاوت خود می تواند گزینه ای جایگزین برای دیدگاه پیش فرض باشد.
Martin argues that disjunctivism is the default view for visual experience. This disjunctivism is based upon the notion of indiscriminability: An event is a visual experience if and only if it is indiscriminable through introspection from a veridical visual experience. The argument concludes that the common kind theories, since they are committed to a substantive epistemic principle, are immodest. Thus disjunctivism, is the default view. A number of criticisms have been raised against the argument. According to the main criticism, the condition of indiscriminability is neither necessary nor sufficient condition for visual experience. I deal with the main criticism and also the others. With critically examining these and also Martin’s responses, I claim that the argument is not valid. One of my main reasons is that Martin’s responses to the main criticism aren’t clear and justified. So, until further illuminations, we cannot accept that the condition for visual experience is indiscriminability. Also I explain that the argument, if valid, only concludes that the common kind theories aren’t the default view, not that disjunctivism is the default view. In order to lead to this conclusion, there are further steps to be taken. According to one step, it should be shown that there is no other default view. I cast doubt on the legitimacy of the step. In addition, I argue that disjunctivism based upon the notion of disjunction is different from disjunctivism based upon the notion of indiscriminability. The different disjunctivism could be an alternative default view.
_||_
