ارتباط میان ذهنی در زیست جهان پدیدارشناسی هوسرل
محورهای موضوعی : فلسفه
1 - ندارد
کلید واژه: ذهن, ارتباط میان ذهنی, زیست جهان, پدیدارشناسی استعلایی,
چکیده مقاله :
آگاهی استعلایی اصل نخستینی است که بنای فلسفه ورزی فیلسوف بزرگی هم چون هوسرل بر آنبنیاد گشته است. وی با پژوهش در ساختار التفاتی این آگاهی، آ نرا چنان بنیادین اصل فلسفه ورزیمی پذیرد و اصلاً خود را نودکارتی دیگری م یخواند. در این پژوهش تلاش م یشود، با قرائت مستقیمتأملات دکارتی هوسرل، از سولیپسیم دکارتی به سوی فلسفه ای استعلایی گذر کنیم و سپس بهتقوم ارتباط میان ذهنی و تقرر آن در زیست جهان و مراتب مختلف آن (ارتباط میان ذهنی و نسبتسوژه و ابژه ها) بپردازیم. موضوع محوری در چنین رهیافتی ساختاری پدیدارشناسانه است؛ یعنیعملکردی روشمند که ما را به سوی اصل نخستین امور که همان آگاهی است رهنمون می کند؛همان روش و یقین ریاضی واری که در متن پدیدارشناسی هوسرلی به گونه ای جدی دنبال می شود.این همان راهی است که موجب تقوم چیزها و گذر به سوی من استعلایی و ایجاد ارتباطیمیان ذهنی بین چیزهاست. در چنین طریقی می توان نتایج پدیدارشناسانه ی تحلیل تجربه ی آگاهی(من استعلایی) را در بر گرفت.
Transcendental Ego is the principle of principles that philosophizationof great philosophers such as Husserl has been based upon it. Husserl,too, as a follower of Descartes meditations and philosophy withattemption in intentionality of transcendental ego accepts it as the baseof principles of philosophization and declares himself as a NewCartesian. In this study, the author develops an original reading of theCartesian Meditation. This text, far from giving rise to a“Transcendental solipsism”, leads to a constitution of intersubjectivityon various levels (“primordial”, “Intersubjective” et “Objective”). In itscenter, a “Phenomenological Construction” operates, i.e. amethodological piece that masters the genetic approach ofintersubjectivity. Closely following the “almost mathematical” rigourof this crucial text of Husserl’s phenomenology, in this way equallytackles the issue of the constitution of the experience of the other andthe truly intersubjective structure of transcendental subjectivity. Thisstudy concludes with the metaphysical results of the analysis of theexperience of the other.
