بررسی میزان تنبلی اجتماعی جوانان و نقش آن در توسعه پایدار(مورد مطالعه: جوانان شهر تهران)

محورهای موضوعی : مطالعات توسعه اجتماعی ایران

نرگس اثباتی ¹ , زهرا زارع ² , نوروز هاشم زهی ³

1 - کارشناسی ارشد پژوهش علوم اجتماعی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شرق، تهران، ایران.
2 - استادیار گروه علوم اجتماعی ، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شرق، تهران، ایران (نویسنده مسئول).
3 - ستادیار گروه علوم اجتماعی ، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شرق، تهران، ایران.

تاریخ دریافت : 1401/02/19 تاریخ پذیرش : 1401/05/12 تاریخ انتشار : 1401/03/01

کلید واژه: توسعه پایدار, تنبلی اجتماعی, حمایت اجتماعی, جوانان,

چکیده مقاله :

این پژوهش با هدف شناخت میزان تنبلی اجتماعی جوانان شهر تهران به عنوان یک مانع توسعه پایدار و عوامل موثر برآن صورت گرفته است. بدین منظور از بین عوامل و متغیر های گوناگون مؤثر، ویژگی های فردی و خانوادگی جوانان و حمایت های اجتماعی شامل: حمایت عاطفی، حمایت مالی، حمایت خدماتی، حمایت مشورتی، حمایت مصاحبتی و حمایت اطلاعاتی به عنوان متغیرهای مستقل انتخاب شدند. روش تحقیق در این پژوهش، پیمایش می باشد و ابزار گردآوری داده ها، پرسشنامه با اعتبار سازه است. جامعه آماری، جوانان 18 تا 35 سال شهر تهران هستند. حجم نمونه آماری با استفاده از فرمول کوکران 400 نفر محاسبه شد. یافته های تحقیق نشان می دهد که میزان تنبلی اجتماعی در سطح متوسط است. بین سن، جنسیت و میزان حمایت اجتماعی خانواده با میزان تنبلی جوانان رابطه معنادار وجود دارد. تنبلی اجتماعی مانعی برای مشارکت خودجوش و تاثیرگذار جوانان در امور جامعه محسوب می شود و این موضوع در فرایند توسعه پایدار نقش منفی و مهمی ایفا می کند.

چکیده انگلیسی:

This study aims to identify the level of social laziness of young people in Tehran as an obstacle to sustainable development and the factors affecting it. For this purpose, among various factors and variables, individual and family characteristics of young people and social support, including: emotional support, financial support, service support, counseling support, interview support and information support were selected as independent variables. The research method in this research is survey and the data collection tool is a questionnaire with structural validity. The statistical population is young people aged 18 to 35 in Tehran. The statistical sample size was calculated using Cochran's formula of 400 people. Research findings show that the level of social laziness is moderate. There is a significant relationship between age, gender and the level of family social support with the level of laziness of young people.Social laziness is an obstacle to the spontaneous and effective participation of young people in society and this issue plays a negative and important role in the process of sustainable development.