تاثیرسرمایه انسانی برعملکردسازمان باتوجه به نقش متغیرمیانجی سرمایه اجتماعی دردانشگاه علوم پزشکی وخدمات بهداشتی درمانی قم

محورهای موضوعی : مطالعات توسعه اجتماعی ایران

سید محمود هاشمی ¹ ( دکتری مدیریت بازرگانی و استادیار واحد تهران شمال، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران (نویسنده مسئول) (Email: [e-mail] )
فاطمه السادات حافظی ² ( کارشناس ارشد مدیریت دولتی، گرایش تشکیلات و روش ها، واحد تهران شمال، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران )

تاریخ دریافت : 1397/09/26 تاریخ پذیرش : 1398/02/21 تاریخ انتشار : 1397/10/01

کلید واژه: سرمایه انسانی, سرمایه اجتماعی, عملکرد سازمان,

چکیده مقاله :

تحقیق حاضر با هدف بررسی تاثیر سرمایه انسانی برعملکردسازمان با توجه به نقش متغیر میانجی سرمایه اجتماعی در دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی قم انجام شده است. این تحقیق از حیث هدف، تحقیق کابردی و از حیث روش تحقیق توصیفی و در زمره تحقیقات علی می باشد. جامعه آماری در این پژوهش کارکنان دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی قم با 450 نفر کارمند می باشند. حجم نمونه 210 نفر محاسبه گردیده که به منظور پر شدن تمامی حجم نمونه 230 پرسشنامه توزیع گردید که در نهایت 220 پرسشنامه کامل جمع آوری و تجزیه و تحلیل گردید. در این تحقیق، برای تجزیه و تحلیل داده‌های بدست آمده از نمونه‌ها هم از روشهای آمار توصیفی و هم از روش های آمار استنباطی استفاده شده است. در بخش آمار توصیفی از میانگین، انحراف معیار، چولگی و کشیدگی، نمودار و واریانس، درصد فراوانی نسبی و فراوانی استفاده گردیده و در بخش آمار استنباطی از مدل معادلات ساختاری استفاده گردیده است. نتایج تجزیه و تحلیل داده های تحقیق نشان داد که، سرمایه انسانی بر عملکرد سازمان تاثیر مثبت و معناداری دارد و با توجه به مثبت بودن ضریب رگرسیونی، می توان گفت که نوع تاثیر مستقیم می باشد. همچنین سرمایه اجتماعی بر عملکرد سازمان تاثیر مثبت و معناداری دارد و با توجه به مثبت بودن ضریب رگرسیونی، می توان گفت که نوع تاثیر مستقیم می باشد. سرمایه اجتماعی نیز نقش تعدیلگرانه در تاثیر سرمایه انسانی و عملکرد سازمان دارد و با توجه به مثبت بودن ضریب رگرسیونی، می توان گفت که نوع تاثیر مستقیم می باشد.

چکیده انگلیسی:

In the current era, valuation of human and social capital of companies has become very important. If managers understand the importance and value of their human resources and recognize them as the main capital of the organization, they will rely on them and will be able to achieve superior performance by striving to promote the scientific and specialty of human capital. Reduce internal and external pressures on themselves and the organization. The purpose of this research is to examine the effect of Human Capital on Organizational Performance with respect to the role of Moderator variable Social capital. This is a descriptive-analytic study. The statistical population of this study is the Staff of Qom University of Medical Sciences & Health Services (450), a sample of 220 people. A questionnaire was used to collect information. Standard used. Its reliability was determined using Cronbach's alpha (α = 0.90). Data were analyzed using descriptive statistics and confirmatory factor analysis using smart pls2.0 and SPSS 21. The results of the research show that Human Capital and Social capital has a positive and significant positive effect on the Organizational Performance. Also, the social capital variable as a Moderator variable reinforces the impact of human capital on organizational performance.

منابع و مأخذ:

1. احمدی، سید علی؛ فیض آبادی، حوریه.(1390). بررسی ارتقاء سرمایه اجتماعی بر بهبود عملکرد سازمان(نمونه ی موردی: سازمان های ستادی شهرداری تهران).مدیریت دولتی، 3(6). 54-35.


2. آل عمران، رویا و آل عمران، سیدعلی .(1391). سنجش اثرگذاری ارتقای سرمایه انسانی بر رشد ، اقتصادی در کشورهای منتخب عضو اوپک، فصلنامه تخصصی پارک ها و مراکز رشد، سال 8، شماره 22.


3. امامقلی، ف.(1390). نقش سرمایه اجتماعی در عملکرد سازمانی (مطالعه موردی: مدیریت شعب بانک تجارت استان قزوین).فصلنامه مدیریت توسعه و تحول، سال 3، شماره 7، 67-59.


4. بیگی، تورج، فطرس؛ محمد حسن.(1388).اندازه گیری میزان تاثیر سرمایه انسانی بر عملکرد سازمانی صنعت بانکداری ایران از دیدگاه دارایی های نامشهود. مدیریت صنعتی، سال چهارم شماره10.89-82.


5. رضاقلی زاده ،یدالله؛ اللهی شیروان، آزاده.(1393). بررسی رابطه بین سرمایه اجتماعی با سرمایه انسانی و تاثیر آنها در عملکرد کارکنان. اولین کنفرانس ملی جایگاه مدیریت و حسابداری در دنیای نوین کسب و کار، اقتصاد و فرهنگ. https://www.civilica.com/Paper-NATIONCONF01-NATIONCONF01_563.html


6. رضایی، روح الله؛ شبانعلی فمی، حسین؛ صلاحی مقدم، نفیسه.(1394). بررسی تأثیر سرمایه اجتماعی بر عملکرد سازمانی در سازمان جهاد کشاورزی استان البرز. علوم ترویج و آموزش کشاورزی ایران،11(2).133-121.


7. عمادزاده، مصطفی .(1392). اقتصاد آموزش و پرورش، انتشارات جهاد دانشگاهی واحد اصفهان،چاپ سی ام.


8. نادری، ابوالقاسم؛ حیدری کبریتی، طیبه؛ امیری، عبدالرضا.(1394). ارتباط بین سرمایه انسانی و عملکرد سازمانی :مورد پژوهی شعب شرکت بیمه آسیا. پژوهشهای رهبری و مدیریت آموزشی(2)5. 29-1.

 

1. Ali, H., Sharif Chaudhry, I. & Ali, H. (2016).   Moderating Effect of Social Capital in Between Human Capital and Organization Performance:  Case Study of Service Sector of Pakistan.   Pakistan Journal of Social Sciences (PJSS), 36 (2), 1229-1241.


2. Bolino, Mark C, William H. Turnley & James M. Blood good,"Citizenship behavior and the creation of social capital in organizations", Academy of management review, (2002), Vol. 27, No. 4, pp. 505_ 522.


3. Carrie, R. Leana, Frits K. Pil, (2006), "Social Capital and Organization Performance: Evidence from Urban Public Schools", Organization Science, Vol.17, No.3, pp.353_366.


4. Davenport, T.H., & Prusak, L. (1998).Working Knowledge: How Organizations manage what They Know. Boston: Harvard Business School Press. MA.


5. Fukuyama, F. (1999) Social Capital and Civil Society, the Institute of Public Policy, George Mason University.


6. Ho, L. (2008). What affects organizational performance? Industrial Management & Data System, 108-118.


7. Kaplan, P.S. and Norton, D. P. (2001): Transforming the balanced scorecard from performance measurement to strategic management. Part II, Accounting Horizons, Vol. 15, No. 1, pp. 87-104.


8. Kim, Phillip H. and Howard Aldrich (2005) Social Capital and Entrepreneurship, In Zoltan Acs and David Audretsch, editors, Foundations and Trends in Entrepreneurship, Available online at http://nowpublishers.com.


9. Krause D.R, & R.B. Hand field, & B.B, Tyler, "The relationships between supplier development, commitment, social capital accumulation and performance improvement", Journal of Operations Management, (2007), Vol. 25, pp. 528_545.


10. KUCHARČÍKOVÁ, Alţbeta. (2011). Human Resources Management & Ergonomics VolumeV, Slovak Republic, e-mail: [e-mail].


11. Lins, Karl V., Servaes, Henri and Tamayo, Ane (2017) Social capital, trust, and firm performance: the value of corporate social responsibility during the financial crisis. The Journal of Finance. ISSN 0022-1082 DOI:10.1111/jofi.12505.451-463.


12. Milis, K and R. Mercken (2004) “The use of the balanced scorecard for the evaluation of formation and communication technology projects”, Vol 22, pp: 87-97.


13. Neely, A.D., Adams, C. and Kennerley, M. (2002) The PerformancePrism: The Scorecard for Measuring and Managing StakeholderRelationships, Financial Times/Prentice Hall, London.


14. Stam, W., Arzlanian, S. & Elfring, T. (2013).   Social capital of entrepreneurs and small! rm performance: A meta-analysis of contextual and methodological moderators.   Journal of Business Venturing, http://dx.doi.org/10.1016/j.jbusvent.2013.01.002.569-587.


15. Wongrassam, Gardiner P.D and Simmons J.E.L (2003), “Performance Measurement Tools: The Balanced Scorecard and the EFQM Excellence Model”, Journal: Measuring Business Excellence, 7 (1):14-28.